Joseph Weigl
Ilustracja
Joseph Weigl, litografia Josefa Kriehubera
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1766
Eisenstadt

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1846
Wiedeń

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Joseph Weigl (ur. 28 marca 1766 w Eisenstadt, zm. 3 lutego 1846 w Wiedniu[1][2]) – austriacki kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Syn Josepha Franza Weigla[1][2]. Jego ojcem chrzestnym był Joseph Haydn[1]. W 1769 roku został posłany do Wiednia, gdzie uczył się u Sebastiana Witziga[2], a następnie w latach 1776–1782 u Johanna Georga Albrechtsbergera[1]. W wieku 16 lat skomponował pierwszą operę, Die unnütze Vorsicht, docenioną przez Antonio Salierego[1][2]. Asystował W.A. Mozartowi w przygotowaniu premiery Czarodziejskiego fletu (1786)[1]. Doskonalił się w kompozycji u Salierego, dzięki protekcji którego został w 1790 roku wicekapelmistrzem, a w 1792 roku kapelmistrzem teatru dworskiego[2]. W 1827 roku ustąpił z tego stanowiska, do przejścia na emeryturę w 1839 roku pozostając jednak na posadzie wicekapelmistrza[1][2].

Odbywał częste podróże do Włoch, pisał opery dla potrzeb sceny mediolańskiej La Scali[1]. Członek honorowy konserwatorium w Mediolanie (1812) i Gesselschaft der Musikfreunde w Wiedniu (1826)[1].

Twórczość

Na bogaty i zróżnicowany dorobek operowy Weigla składają się opery o tematyce poważnej i komicznej, liryczne i semiseria[1]. Pisał zarówno opery włoskie, nawiązujące do twórczości szkoły neapolitańskiej i W.A. Mozarta, jak i niemieckie opery dialogowe[1]. W swojej twórczości mieszał różne style, wprowadzając np. partie solowe klarnetów, ekspresyjne arie oraz rozbudowane ansamble i finały[1]. Opery Weigla cieszyły się ówcześnie dużą popularnością i doczekały się licznych wystawień, napisana dla mediolańskiej La Scali Il Rivale di se stesso w ciągu zaledwie 3 lat doczekała się przeszło 100 wystawień[1].

Oprócz oper Weigl pisał również balety, kantaty, msze, dzieła instrumentalne[2]. Był też autorem oratorium La passione di Gesù Cristo (1804)[2].

Opery

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

  • Die unnütze Vorsicht oder Die betrogene Arglist (wyst. Wiedeń 1783)
  • Il Pazzo per forza (wyst. Wiedeń 1788)
  • La caffetiera bizzarra (wyst. Wiedeń 1790)
  • Der Stassensammler (Lumpensammler) oder Ein gutes Herz ziert jeden Stand (wyst. Wiedeń 1792)
  • La Principessa d’Amalfi (wyst. Wiedeń 1794)
  • Das Petermännchen (cz. 1 i 2 wyst. Wiedeń 1794)
  • Giuletta e Pierotto (wyst. Wiedeń 1794)
  • I solitari (wyst. Wiedeń 1797)
  • L’amor marinaro ossia Il Corsaro (wyst. Wiedeń 1797)
  • Das Dorf im Gebirge (wyst. Wiedeń 1798)
  • L’accademia del maestro Cisolfaut (wyst. Wiedeń 1798)
  • L’uniforme (wyst. Wiedeń 1800)
  • Die Herrenhuterin (wyst. Wiedeń 1804)
  • Vestas Feuer (wyst. Wiedeń 1805)
  • Il Principe invisible (wyst. Wiedeń 1806)
  • Kaiser Hadrian (wyst. Wiedeń 1807)
  • Ostade oder Adrian von Ostade (wyst. Wiedeń 1807)
  • Cleopatra (wyst. Mediolan 1807)
  • Il Rivale di se stesso (wyst. Mediolan 1808)
  • Das Waisenhaus (wyst. Wiedeń 1808)
  • Die Schweizerfamilie (wyst. Wiedeń 1809)
  • Die Verwandlungen (wyst. Berlin 1810)
  • Die Einsiedler auf den Alpen (wyst. Wiedeń 1810)
  • Franciska von Foix (wyst. Wiedeń 1812)
  • Der Bergsturz (wyst. Wiedeń 1813)
  • Die Jugend (Jugendjahre) Peter des Grossen (wyst. Wiedeń 1814)
  • L’imboscata (wyst. Mediolan 1815)
  • Margaritta d’Anjou ossia L’Orfano d’Inghilterra (wyst. Mediolan 1816)
  • Die Nachtigall und der Rabe (wyst. Wiedeń 1818)
  • Daniel in der Löwengrube oder Baals Sturz (wyst. Wiedeń 1820)
  • König Waldemar oder Die dänischen Fischer (wyst. Wiedeń 1821)
  • Edmund und Caroline (wyst. Wiedeń 1821)
  • Die eiserne Pforte (wyst. Wiedeń 1823)

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 117. ISBN 978-83-224-0935-0.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3880. ISBN 0-02-865571-0.

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się