| cesarzowa | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia |
de Montferrat |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Beatrycze kastylijska |
Jolanta z Montferratu (ur. w 1273, zm. 1317) – córka Wilhelma VII z Montferratu, druga żona cesarza Bizancjum Andronika II Paleologa.
Małżeństwo Andronika i Jolanty zostało zawarte z przyczyn politycznych, gdy Jolanta miała 11 lat. Po śmierci pierwszej żony Anny węgierskiej Andronik pojął Jolantę, ponieważ była spadkobierczynią tytułu władczyni Królestwa Tesaloniki, który został uzyskany przez jej przodka Bonifacego z Montferratu, uczestnika czwartej krucjaty. Dzięki temu ród hrabiów de Montferrat przestał rościć sobie prawa do niego, a co za tym idzie pretensji do ziem bizantyjskich.[1]
Jolanta wyszła za Andronika w 1284 roku. Mieli razem czworo dzieci:
Jolanta po ślubie przyjęła greckie imię "Irena". Małżeństwo nie było udane, a "czarny" obraz Jolanty przekazał w swoich pracach historyk Nicefor Gregoras.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.