Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
nauczyciel, pisarz esperancki |
John Islay Francis (ur. 15 lutego 1924, zm. 20 marca 2012) – szkocki pisarz esperancki. Nauczyciel angielskiego w liceum. Wraz z Auldem, Dinwoodie i Rossettim przedstawiciel tzw. Szkoły Szkockiej w literaturze esperanckiej[2].
Francis nauczył się esperanta w latach 40. przekonany przez Williama Aulda, przyjaciela od czasów dzieciństwa. Swoje wiersze Francis publikował w czasopismach Malgranda revuo (Mały przegląd), La nica literatura revuo (Nicejski przegląd literacki), Esperanto en Skotlando (Esperanto w Szkocji) i in. W 1952 r. nowo powstałe wydawnictwo esperanckiej literatury pięknej Stafeto wydało zbiór utworów Szkoły Szkockiej pt. Kvaropo (Czwórka), w tym monumentalny wiersz La kosmo (Kosmos) Francisa.
La kosmo[3] to podzielona na 5 części historia Wszechświata od jego narodzin do śmierci. Główna część utworu dotyczy ewolucji Układu Słonecznego, życia na ziemi i losów ludzkości, która w ucieczce przed umierającym światem podbija inne planety. Opowieść oparta jest na teorii naukowej, cechuje ją obiektywny pesymizm, pozbawione emocji opisywanie zjawisk kosmicznych. Oryginalny wiersz Francisa nie ma analogii w historii literatury esperanckiej.
Francis jest znany bardziej ze swojej prozy niż poezji. W 1978 ukazało się największe dzieło w dorobku pisarza, prawie 600-stronicowa powieść La granda kaldrono (Wielki kocioł), nad którą autor pracował podobno 10 lat[4]. Akcja powieści toczy się zaraz przed oraz w czasie obu wojen światowych. Jest to swoista kronika rodzinna, w której obok rodzeństwa Dunkana i Iny występują ich dzieci i wiele postaci pobocznych. Długi czas akcji powoduje jej podział na dwa główne wątki przeplatające się z krótszymi epizodami. Dominującym tematem powieści jest wojna, towarzyszące jej wydarzenia i stosunek bohaterów do niej.
Francis był również autorem powieści SF Misio sen alveno i dwóch zbiorów nowel Vitralo i Tri rakontoj pri la Miljara Paco. Zajmował się również tłumaczeniami literatury angielskiej na esperanto, m.in. Ryszarda III Szekspira.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.