John Casken
Imię i nazwisko

John Arthur Casken

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1949
Barnsley

Pochodzenie

angielskie

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

John Arthur Casken[1] (ur. 15 lipca 1949 w Barnsley[1][2]) – brytyjski kompozytor.

Życiorys

W latach 1967–1971 studiował na University of Birmingham u Johna Jouberta i Petera Dickinsona[1][2]. Od 1971 do 1973 roku przebywał na stypendium w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie był uczniem Andrzeja Dobrowolskiego[1][2]. Był wykładowcą na wydziałach muzyki University of Birmingham (1973–1979) i University of Durham (1981–1992)[2]. Od 1992 roku wykładowca University of Manchester[1][2]. Za operę Golem otrzymał nagrodę im. Benjamina Brittena (1990)[1][2].

Twórczość

Tworzy głównie muzykę orkiestrową o charakterze programowym, odwołującą się do historii, poezji i pejzażu północnej Anglii[2]. Silny wpływ na jego twórczość wywarła fascynacja muzyką Witolda Lutosławskiego[1][2].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Tableaux des trois âges (1976–1977)
  • Koncert fortepianowy (1980)
  • Masque na obój i małą orkiestrę (1982)
  • Erin na kontrabas i orkiestrę (1982–1983)
  • Orion over Farne (1984, zrewid. 1986)
  • Maharal Dreaming (1989)
  • Koncert wiolonczelowy (1990–1991)
  • Darting the Skiff na orkiestrę smyczkową (1992–1993)
  • Koncert skrzypcowy (1994–1995)
  • poemat symfoniczny Sortilège (1995–1996)
  • concerto grosso Distant Variations na 4 saksofony i orkiestrę dętą (1997)

Utwory kameralne

  • 2 kwartety smyczkowe (I 1981–1982, II 1993 zrewid. 1996)
  • Kagura na 13 instrumentów dętych (1972–1973)
  • Jadu na 2 wiolonczele (1973)
  • Music for the Crabbing Sun na flet, obój, wiolonczelę i klawesyn (1974–1975)
  • Music for a Tawny-Gold Day na altówkę, saksofon altowy, klarnet basowy i fortepian (1975–1976)
  • Thymehaze na flet prosty altowy i fortepian (1976)
  • Amarantos na 9 wykonawców (1977–1978)
  • A belle Pavine na skrzypce i taśmę (1980, zrewid. 1992)
  • Taerset na klarnet i fortepian (1983)
  • Piper’s Linn na dudy i taśmę (1983–1984)
  • Clarion Sea na kwintet dęty (1984–1985)
  • Vaganza na duży zespół kameralny (1985)
  • Salamandra na 2 fortepiany (1986)
  • Lights and Turning Arcs na organy (1989)
  • Kwartet fortepianowy (1989–1990)
  • Cor d’ouevre na róg solo, fortepian, harfę i 6 kontrabasów (1993)
  • Infanta marina na 7 instrumentów (1993–1994)
  • A Spring Cadenza na wiolonczelę (1994)
  • Après un silence na skrzypce i fortepian (1998), 2. wersja na skrzypce i orkiestrę kameralną (1998)

Utwory na chór a cappella

  • To Fields We Do Not Know (1983–1984)
  • The Land of Spices (1990)
  • A Gathering (1991)
  • Sharp Thorne na 4 głosy solowe (1991–1992)
  • Sunrising (1993)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Ia Orana, Gauguin na sopran i fortepian (1978)
  • Firewhirl na sopran i 7 wykonawców (1979–1980)
  • Still Mine na baryton i orkiestrę (1991–1992)
  • A Song of Chimes na chór i organy (1996)

Opery

  • Golem (1986–1988, wyst. Londyn 1989)
  • God’s Liar (2000, wyst. Londyn 2001)

Balet

  • Soul Catcher na taśmę (1986, wyst. Durham 1986)

Przypisy

  1. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 597–598. ISBN 0-02-865527-3.
  2. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2001, s. 12. ISBN 978-83-224-0722-6.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się