Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
niemiecka |
Praca | |
Styl | |
Budynki | |
Projekty |
ogrody |
Johann Friedrich Karcher (ur. 8 września 1650 w Dreźnie, zm. 9 lutego 1726 tamże) – niemiecki architekt barokowy, projektant krajobrazu i budowniczy, przypuszczalnie jeden z uczniów francuskiego architekta André Le Nôtre. Działał na terenie Saksonii.
Na temat dzieciństwa Karchera, jego lat młodzieńczych i edukacji nic nie wiadomo[1]. Zachowana ekspertyza Karchera dotycząca przebudowy Großer Garten w Dreźnie z marca 1683 zdradza jego gruntowną znajomość francuskiej sztuki ogrodowej, co wskazywałoby na wcześniejszą działalność we Francji, prawdopodobnie pod kierunkiem André Le Nôtre'a[1]. W 1683 Karcher został naczelnym ogrodnikiem (niem. Obergärtner) w Saksonii[1]. W 1684 odbył podróż studialną do Włoch, a w 1698 i 1714 do Francji[1]. Od 1710 król August II Mocny zaczął preferować projekty krajobrazowe innego architekta – Matthäusa Daniela Pöppelmanna; Karcher był mniej aktywny jako projektant ogrodów, także z powodu choroby oczu, która trapiła go od 1714[1].
Od 1684 opiekował się drezdeńskim Großer Garten, odpowiadając za jego przebudowy i poszerzenia ukończone w 1719[1]. Przypisuje się mu ponadto założenia ogrodowe w Zinzendorfie pod Dreznem i wokół pałacu Joachimstein w Radomierzycach koło Zgorzelca[1].
Niewiele wiadomo na temat jego działalności architektonicznej – większość jego planów nie została zrealizowana z powodu ówczesnej trudnej sytuacji politycznej, a do czasów obecnych zachowało się jedynie niewiele jego projektów sygnowanych nazwiskiem[1]. Prawdopodobnie Karcher zaangażowany był w plany rezydencji w Dreźnie (po 1701)[1]. Najprawdopodobniej opracował również plany przebudowy Zamku Królewskiego w Warszawie (od ok. 1699)[1] – z uwagi na ogromny koszt finansowy realizacji projektu i liczne przeszkody terenowe, projekt nigdy nie został zrealizowany. W 1699 Karcher został mianowany naczelnym architektem krajowym (niem. Oberlandbaumeister)[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.