Joanna II z Nawarry
Ilustracja
ilustracja herbu
Królowa Nawarry
Okres

od 1 kwietnia 1328
do 6 października 1349

Koronacja

5 marca 1329

Poprzednik

Karol I

Następca

Karol II Zły

Dane biograficzne
Dynastia

Kapetyngowie

Data urodzenia

28 stycznia 1311

Data śmierci

6 października 1349

Ojciec

Ludwik X Kłótliwy

Matka

Małgorzata Burgundzka

Rodzeństwo

Jan I Pogrobowiec (przyrodni brat)

Mąż

Filip z Évreux
od 18 czerwca 1318
do 16 września 1343

Dzieci

Maria
Blanka
Karol II Zły
Agnieszka
Filip
Joanna
Joanna
Ludwik

Joanna II Mała (ur. 28 stycznia 1311, zm. 6 października 1349) – królowa Nawarry 1328–1349[1], hrabina Angoulême, Mortain i Longueville, z dynastii Kapetyngów.

Jedyna córka króla Francji Ludwika X Kłótliwego i Małgorzaty Burgundzkiej – córki księcia Burgundii, Roberta II.

W 1316 roku, po śmierci ojca i przyrodniego brata Jana I, królów Francji i Nawarry, odmówiono jej prawa do sukcesji tronu Francji z powodu podejrzeń o nieprawe pochodzenie (skandal w wieży Nesle). Jej stryjowie Filip V i Karol IV odebrali również niepełnoletniej jeszcze dziewczynie prawa do korony Nawarry, którą jednak wcześniej nosiły również kobiety (Joanna I z Nawarry). Powoływali się na prawo salickie, pochodzące jeszcze z czasów plemiennych. Ich pokrętna interpretacja prowadziła do wniosku, że kobieta nie może dziedziczyć tronu.[potrzebny przypis] Powoływał się na nie wpierw Filip V, a potem w 1328 jeszcze raz Filip VI.

Mimo to w 1328 Joanna została królową Nawarry po zawarciu ugody z nowym władcą Francji – Filipem VI, który nie był potomkiem królów Nawarry – w zamian za zrzeczenie się praw do tronu francuskiego. Rządziła jako królowa w latach 1328–1349, do 1343 wraz ze swoim mężem – Filipem III, hrabią d'Évreux. Na mocy traktatu zrzekła się swoich praw do korony Francji oraz posiadłości jej prababki w Brie i Szampanii, które stały się królewską domeną. W ramach rekompensaty, otrzymała hrabstwa Angoulême, Mortain oraz kawałek Cotentin. Później, zamieniła Angoulême na trzy posiadłości w Vexin: Pontoise, Beaumont-sur-Oise i Asniere-sur-Oise.

Mąż Joanny – hrabia Évreux – Filip III, był potomkiem młodszej gałęzi Kapetyngów pochodzącej od hrabiego Ludwika Francuskiego, najmłodszego syna króla Francji Filipa III Śmiałego. To za jego sprawą, kolejni królowie Nawarry dziedziczyli lenna w Normandii. Wraz z normandzkimi zdobyczami Joanny i jej prawami w Szampanii, cała rodzina posiadała rozległe tereny w północnej Francji.

Dzieci Joanny II i Filipa III

  • Maria (1329/30–1347), pierwsza żona Piotra IV Aragońskiego (1319–1387),
  • Blanka (1331–1398), druga żona Filipa VI Walezjusza (1293–1350),
  • Karol II, król Nawarry (1332–1387),
  • Agnieszka (1334–1396), żona Gaston III, hrabiego Foix (1331–1391),
  • Filip, hrabia Longueville (1336–1363), mąż Jolandy Dampierre (1331–1395),
  • Joanna (1338–1387), zakonnica w Longchamps,
  • Joanna (1339–1403), żona Jana I, wicehrabiego Rohan (zm. 1395),
  • Ludwik, hrabia Beaumont-le-Roger (1341–1372), mąż Marii z Lizarazu, a później Joanny z Durazzo.

Przypisy

  1. Wielka Historia Świata – Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 247. ISBN 83-85719-89-X.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się