Jezioro Żarnowieckie
Ilustracja
Jezioro Żarnowieckie
widok z północnego brzegu
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. pomorskie

Miejscowości nadbrzeżne

Brzyno, Lubkowo, Kartoszyno, Czymanowo, Nadole

Wysokość lustra

1,5 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

14,31 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


7,6 km
2,6 km

Głębokość
• maksymalna


19,4[1] m

Hydrologia
Rzeki zasilające

Bychowska Struga, Piaśnica

Rzeki wypływające

Piaśnica

Rodzaj jeziora

rynnowe

Położenie na mapie gminy Gniewino
Mapa konturowa gminy Gniewino, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Żarnowieckie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Żarnowieckie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Żarnowieckie”
Ziemia54°45′46,8″N 18°03′10,8″E/54,763000 18,053000

Jezioro Żarnowieckie (kaszub. Żarnowsczé Jezoro[2], niem. Zarnowitzer See[a]) – jezioro rynnowe w północnej Polsce, w województwie pomorskim, powiecie wejherowskim, na Wysoczyźnie Żarnowieckiej.

Charakterystyka

Powierzchnia 1431 ha, długość 7,6 km, szerokość 2,6 km, maksymalna głębokość 19,4 m[1]. Przez jezioro przepływa rzeka Piaśnica. Dno jeziora znajduje się poniżej poziomu morza (kryptodepresja).

Od 2011 r. nad Jeziorem Żarnowieckim istnieją 4 przystanie jachtowe (w Lubkowie-DPS, Brzynie, Nadolu i Lubkowie).

Historia

Dawna własność cystersów z Oliwy.

Granica

W wiekach wcześniejszych jezioro historycznie na linii pomiędzy Prusami a Królestwem Polskim (daw. woj. pomorskie) ale także między Pomorzem a Prusami Zachodnimi (Pommerellen)[3][4][5][6][7].

Do września 1939 jezioro znajdowało się na obszarze Polski (stan na rok 1935: II RP, Województwo pomorskie, Powiat morski) przy samej granicy polsko-niemieckiej, która biegła jego północno-zachodnim brzegiem, między kamieniami granicznymi A022 a A044, granica później częściowo odchodziła na zachód zostawiając miejscowość Nadole po stronie Polski, linia graniczna wracała do brzegów w jego południowej części między kamieniami „wersalskimi” A077 a A082 przy wejściu Piaśnicy. Na północnym krańcu jeziora przy wyjściu Piaśnicy znajdował się polski posterunek straży granicznej[8]. Po roku 1945 akwen już całkowicie na obszarze Polski m.in. w woj. gdańskim[9][10].

Elektrownia

Nad jeziorem miała powstać Elektrownia Jądrowa „Żarnowiec”, pierwsza w Polsce elektrownia jądrowa[11], ale jej budowę przerwano w 1990. Obecnie znajduje się tam największa w kraju elektrownia szczytowo-pompowa (o mocy 716 MW), uruchomiona w 1982.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 381. ISBN 83-232-1732-7.
  2. „Polsko-Kaszubski Słownik Nazw Miejscowych i Fizjograficznych” / „Pòlskò-Kaszëbsczi Słowôrz Miestnëch ë fizjografnëch Mión”, strona 111, ISBN 978-83-87258-86-3 wydanie I, Gdańsk 2006 Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie pod redakcją Andrzeja Chludzińskiego, „Kaszuby – Leksykon Geograficzny”, strona 149, ISBN 83-7326-099-4 Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002
  3. Karta Dawnej Polski, Arkusz XLVI C, 1:50 0000. Paryż: 1859, s. 1.
  4. Carte Generale et detaillee de la Pologne. Wiedeń: 1808, s. 1.
  5. Georg Friedrich: Nova mappa geographica Regni Poloniae, Magni Ducatus Lituaniae Regni et Ducatus Occid. Norimb: 1788, s. 1.
  6. Neueste Karte von ganz Preussen und Herzogthum Warschau, Pl. II. Wiedeń: 1808, s. 1. (niem.).
  7. Hans Prutz: Geschichte des Kreises Neustadt in Westpreußen. Gdańsk: 1872, s. 4. (niem.).
  8. Wejherowo, 1:100 000, Pas 29 Słup 26. Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny, 1936, s. 1. (pol.).
  9. N-34-37-C (Wierzchucino), 1:50 000, Wojskowa Mapa Topograficzna. Warszawa: Sztab Generalny WP, 1987, s. 1. (pol.).
  10. N-34-37/38 (Władysławowo), 1:100 000. Wyd. 1. Warszawa: Zarząd Sztabu Generalnego WP, Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1995, s. 1. (pol.).
  11. Energetyka jądrowa w Polsce / Wszechnica Polskiej Akademii Nauk. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-03151-5. (pol.).

Uwagi

  1. Niemieckojęzyczna nazwa geograficzna w brzmieniu administracyjnym do 1945 roku, obecnie na terenie RP.

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się