Jewgienij Klimow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1994
Perm

Wzrost

182 cm[1]

Reprezentacja

 Rosja
OAR (ZIO 2018)
RSF (MŚ 2021)
ROC (ZIO 2022)

Debiut w PŚ

30 listopada 2013 w Ruce (30. miejsce – kombinacja norweska)
22 listopada 2015 w Klingenthal (32. miejsce – skoki narciarskie)

Pierwsze punkty w PŚ

30 listopada 2013 w Ruce (30. miejsce – kombinacja norweska)
12 grudnia 2015 w Niżnym Tagile (18. miejsce – skoki narciarskie)

Pierwsze podium w PŚ

4 stycznia 2017 w Innsbrucku (3. miejsce – skoki narciarskie)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

18 listopada 2018 w Wiśle (skoki narciarskie)

Rekord życiowy

237,0 m na Letalnicy w Planicy (11 grudnia 2020)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski
Skoki narciarskie
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 druż. miesz.
Reprezentacja  Rosja
Skoki narciarskie
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Val di Fiemme 2014 Indywidualnie
Uniwersjada
złoto Szczyrbskie Jezioro 2015 normalna druż.
brąz Szczyrbskie Jezioro 2015 normalna
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2018

Jewgienij Dmitrijewicz Klimow (ros. Евгений Дмитриевич Климов, ur. 3 lutego 1994 w Permie[3]) – rosyjski kombinator norweski i skoczek narciarski. Jako skoczek srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 w drużynie mieszanej. Trzykrotny olimpijczyk (2014, 2018 i 2022), uczestnik mistrzostw świata (2013, 2015, 2017, 2019 i 2021) oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów. Zwycięzca Letniego Grand Prix 2018. Rekordzista Rosji w długości skoku narciarskiego. Pierwszy Rosjanin, który wygrał konkurs Pucharu Świata w skokach narciarskich.

Przebieg kariery

Kombinację norweską zaczął trenować w 2003[3]. Pierwszy raz na arenie międzynarodowej pojawił się w lutym 2011 podczas zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy w Libercu. Zajął tam trzynaste miejsce w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena oraz czwarte w sztafecie. Rok później wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Erzurum, gdzie był szósty w sprincie i piąty w drużynie. Na zawodach tego cyklu był też czwarty w sztafecie na MŚJ w Libercu w 2013 oraz w sprincie podczas MŚJ w Val di Fiemme w 2014[4]. W latach 2013 i 2014 równocześnie wystartował też w zawodach skoków narciarskich na mistrzostwach świata juniorów. Na MŚJ w 2013 zajął siódme miejsce w drużynie, natomiast w 2014 zdobył brązowy medal w indywidualnym konkursie skoków, przegrywając tylko z Jakubem Wolnym i Patrickiem Streitlerem[5].

Wystartował w zawodach kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie w konkursie drużynowym był dwunasty, a zawody metodą Gundersena na dużej skoczni ukończył na 49. pozycji. W Pucharze Świata w kombinacji norweskiej zadebiutował 30 listopada 2013 w Ruce, zajmując 30. miejsce. Były to jedyne punkty w zawodach tej rangi w kombinacji w karierze Klimowa. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014, gdzie w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena na skoczni normalnej był 45., a w konkursie drużynowym zajął 9. pozycję[4].

W sezonie 2014/2015 startował zarówno w zawodach kombinacji norweskiej, jak i skoków narciarskich. Na Zimowej Uniwersjadzie 2015, podczas gdy w kombinacji zajął 16. miejsce w starcie masowym[4], w skokach zdobył brązowy medal indywidualnie i złoty w drużynie. Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata 2015, zajmując 35. miejsce na skoczni dużej[6].

Od sezonu 2015/2016 zaprzestał startów w kombinacji norweskiej i skupił się na skokach narciarskich. We wrześniu 2015 wystąpił w zawodach Letniego Grand Prix, zajmując 14. lokatę w Czajkowskim. W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 22 listopada 2015, zajmując 32. miejsce w konkursie w Klingenthal. Pierwsze punkty w PŚ w skokach wywalczył w zawodach rozgrywanych w Niżnym Tagile 12 grudnia 2015, kiedy to zajął 18. miejsce. Był to najlepszy występ Klimowa w Pucharze Świata w sezonie, później jeszcze trzykrotnie zajmował w cyklu miejsca w trzeciej dziesiątce[7].

W sezonie 2016/2017 Pucharu Świata regularnie zajmował punktowane pozycje[8]. 4 stycznia 2017 po raz pierwszy stanął na podium indywidualnego konkursu cyklu. Stało się to w Innsbrucku podczas 65. Turnieju Czterech Skoczni, kiedy to zajął trzecie miejsce w konkursie skróconym z powodu warunków atmosferycznych do jednej serii[9]. Miejsca w najlepszej dziesiątce PŚ zajął jeszcze w sezonie dwukrotnie: był 10. w Zakopanem i 7. w Pjongczangu[8]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 17. pozycji z 382 punktami[10]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajął 22. miejsce na skoczni normalnej i 20. na dużej, a w zawodach drużynowych był 6. w zespole mieszanym i 9. w męskim[8].

W Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie stawał na podium, zajmując 2. i 3. pozycję w Czajkowskim[11]. Cały cykl zakończył na 5. miejscu w klasyfikacji generalnej[12]. W zimowej części sezonu 2017/2018 osiągał gorsze rezultaty. Tylko dwa razy zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie był 30. na skoczni normalnej i 26. na dużej, a w drużynie zajął 7. pozycję[11].

W Letnim Grand Prix 2018 sześciokrotnie zajmował miejsca na podium: w Einsiedeln zajął 3. pozycję, w Courchevel zwyciężył, w Hakubie był dwukrotnie drugi, a w Râșnovie drugi i trzeci. Poza tym jeszcze dwukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce[13]. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej całego cyklu z ponad 100 punktami przewagi nad drugim Karlem Geigerem[12].

18 listopada 2018 w Wiśle, w zawodach inaugurujących sezon 2018/2019 Pucharu Świata, po raz pierwszy zwyciężył w konkursie tego cyklu. Tym samym stał się pierwszym rosyjskim skoczkiem w historii zawodów Pucharu Świata, który wygrał konkurs oraz pierwszym Rosjaninem, który został liderem klasyfikacji generalnej[14]. Pozycję lidera utracił po kolejnym konkursie, rozgrywanym w Ruce, w którym zajął 31. miejsce[15]. W dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty cyklu, najczęściej zajmując miejsca w drugiej dziesiątce. 3 lutego 2019 stanął na podium w konkursie lotów narciarskich w Oberstdorfie, w którym zajął 2. pozycję. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 18. miejsce na skoczni dużej i 35. na normalnej, a w drużynie – 9. w zespole męskim i 7. w mieszanym[13]. Sezon Pucharu Świata zakończył na 12. miejscu w klasyfikacji generalnej z 592. punktami[10].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 zajął 3. miejsce w lipcowych zawodach w Wiśle, a miejsca w pierwszej dziesiątce zajął jeszcze w dwóch innych konkursach. W Pucharze Świata 2019/2020 punkty zdobył w około połowie startów, najczęściej zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był w ostatnim konkursie sezonu, w Lillehammer w ramach Raw Air 2020, gdzie zajął 7. pozycję[16]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazł się na 31. miejscu ze 140 punktami[10].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata w najlepszym występie, w grudniu 2020 w Niżnym Tagile, zajął 7. miejsce[17]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 35. pozycji ze 110 punktami[10]. Wystartówał na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, gdzie zajął 9. lokatę indywidualnie i 7. w drużynie. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie był 18. na skoczni normalnej i 23. na dużej, w drużynie mieszanej zajął 7., a w męskiej – 8. pozycję[17].

W lutym 2022 wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich – indywidualnie zajął 5. miejsce na skoczni normalnej[18].

11 grudnia 2020, podczas pierwszej serii konkursu indywidualnego mistrzostw świata w lotach narciarskich, skokiem na odległość 237 metrów ustanowił rekord Rosji w długości skoku narciarskiego[19].

Osiągnięcia – kombinacja norweska

Igrzyska olimpijskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
45. 12 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Gundersen HS106/10 km 23:50,2 min +4:40,8 min Niemcy Eric Frenzel
9. 20 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Sztafeta HS140/4x5 km[a] 47:13,5 min +5:36,3 min  Norwegia

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
12. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[b] 57:34,0 min +5:32,9 min  Francja
49. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 min +1 okr. Niemcy Eric Frenzel

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
25. 22 lutego 2012 Turcja Erzurum Gundersen HS109/10 km 26:50,8 min +1:40,8 min Włochy Mattia Runggaldier
5. 24 lutego 2012 Turcja Erzurum Sztafeta HS109/4x5 km[c] 51:16,9 min +1:24,1 min  Austria
6. 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Sprint HS109/5 km 12:52,9 min +24,2 s Norwegia Øystein Granbu Lien
26. 23 stycznia 2013 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:51,0 min +2:30,1 min Niemcy Manuel Faißt
19. 25 stycznia 2013 Czechy Liberec Sprint HS100/5 km 11:49,4 min +1:20,1 min Niemcy Manuel Faißt
4. 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Sztafeta HS100/4x5 km[d] 47:46,9 min +1:53,9 min  Niemcy
4. 1 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Sprint HS106/5 km 13:44,2 min +13,0 s Austria Philipp Orter
6. 2 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[e] 53:57,6 min +5:22,7 min  Austria

Uniwersjada

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
16. 29 stycznia 2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Start wspólny 10 km/HS100 216,9 pkt 41,1 pkt Polska Adam Cieślar

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
13. 15 lutego 2011 Czechy Liberec Gundersen HS100/7,5 km 19:31,1 +2:48,9 Niemcy David Welde
4. 17 lutego 2011 Czechy Liberec Sprint drużynowy HS100/2x5 km[f] 20:13,1 +2:58,8 Austria Austria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2012/2013
Lillehammer – Gundersen 10km Lillehammer – Penalty Race 10km Ruka – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Klingenthal – Gundersen 10km Klingenthal – Penalty Race 10km Soczi – Gundersen 10km Ałmaty – Gundersen 10km Ałmaty – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Oslo – Gundersen 10km Oslo – Gundersen 10km punkty
- - - - - - - - - - - dns - - - - - 0
Sezon 2013/2014
Ruka – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Czajkowski – Gundersen 10km Czajkowski – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 5km Seefeld – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 15km Oberstdorf – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Trondheim – Gundersen 10km Oslo – Gundersen 10km Falun – Gundersen 10km punkty
30 - 39 - 46 56 39 45 - - - - 40 39 41 39 43 1
Sezon 2014/2015
Ruka – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 5km Seefeld – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 15km Sapporo – Gundersen 10km Sapporo – Gundersen 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Trondheim – Gundersen 10km Oslo – Gundersen 10km punkty
55 45 44 47 dnf - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2011/2012
Park City Park City Park City Park City Eruzurm Erzurum Hoeydalsmo Hoeydalsmo Hoeydalsmo Klingenthal Klingenthal Eisenerz Eisenerz Kranj Predazzo Predazzo Kuopio punkty
- - - - 34 33 - - - - - - - 26 - - - 5
Sezon 2012/2013
Park City Park City Park City Wisła Czajkowski Czajkowski Klingenthal Klingenthal Eisenerz Eisenerz Planica Planica Hoeydalsmo Hoeydalsmo Örnsköldsvik Örnsköldsvik Rovaniemi Rovaniemi punkty
39 43 41 - 12 - - - - - - - - - - - - - 22
Sezon 2014/2015
Park City Park City Hoeydalsmo Hoeydalsmo Falun Planica Planica Ramsau Ramsau Klingenthal Ruka Ruka Czajkowski Czajkowski Czajkowski punkty
- - 33 32 28 - - 29 32 - - - - - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

  • 2013: niesklasyfikowany
  • 2014: niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

2013
Oberwiesenthal Villach Oberstdorf Oberstdorf punkty
41 50 44 - 0
2014
Oberwiesenthal Villach Oberstdorf Oberstdorf punkty
45 48 52 - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

– zawodnik nie wystartował
q – zawodnik nie zakwalifikował się
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Osiągnięcia – skoki narciarskie

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang 30. miejsce (K-98), 26. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou 5. miejsce (K-95), 18. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Korea Południowa Pjongczang 7. miejsce[g]
2022 Pekin/Zhangjiakou srebrny medal (drużyna mieszana/K-95)[h], 7. miejsce[i]

Starty J. Klimowa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
30. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 94,5 m 81,5 m 168,2 pkt 91,1 pkt Andreas Wellinger
26. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 125,0 m 118,0 m 220,6 pkt 65,1 pkt Kamil Stoch
7. 19 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[g] 123,0 m 122,0 m 809,8 pkt (219,8 pkt) 288,7 pkt Norwegia
5. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 104,0 m 100,0 m 261,5 pkt 13,5 pkt Ryōyū Kobayashi
2. 7 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. mix.[h] 100,5 m 103,0 m 890,3 pkt (257,1 pkt) 111,2 pkt Słowenia
18. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 133,0 m 132,5 m 255,5 pkt 40,6 pkt Marius Lindvik
7. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[i] 118,0 m 121,0 m 806,5 pkt (205,8 pkt) 136,2 pkt Austria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falun 35. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti 22. miejsce (K-90), 20. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 18. miejsce (K-120), 35. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf 18. miejsce (K-95), 23. miejsce (K-120)

Drużynowo

2017 Finlandia Lahti 6. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[j], 9. miejsce (K-116)[k]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 9. miejsce (K-120)[l], 7. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[m]
2021 Niemcy Oberstdorf 7. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[n], 8. miejsce (K-120)[o]

Starty J. Klimowa na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 112,5 m 86,7 pkt 182,0 pkt Severin Freund
22. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 91,5 m 90,5 m 230,5 pkt 40,3 pkt Stefan Kraft
6. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. mix.[j] 85,5 m 88,0 m 864,0 pkt (225,9 pkt) 171,5 pkt Niemcy
20. 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 120,0 m 117,5 m 234,3 pkt 45,0 pkt Stefan Kraft
9. 4 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[k] 118,5 m 473,4 pkt (127,8 pkt) 630,8 pkt Polska
18. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 126,5 m 121,0 m 229,1 pkt 50,3 pkt Markus Eisenbichler
9. 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[l] 123,5 m 370,9 pkt (115,3 pkt) 616,6 pkt Niemcy
35. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 92,0 m 81,6 pkt 136,7 pkt Dawid Kubacki
7. 2 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. mix.[m] 101,5 m 99,0 m 896,2 pkt (236,7 pkt) 116,0 pkt Niemcy
18. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 103,0 m 95,0 m 239,6 pkt 29,2 pkt Piotr Żyła
7. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. mix.[n] 92,0 m 89,0 m 805,4 pkt (210,1 pkt) 195,4 pkt Niemcy
23. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 121,0 m 126,0 m 215,8 pkt 60,7 pkt Stefan Kraft
8. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[o] 117,0 m 121,0 m 778,2 pkt (202,1 pkt) 268,4 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2020 Słowenia Planica 9. miejsce

Drużynowo

2020 Słowenia Planica 7. miejsce[p]

Starty J. Klimowa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
9. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 237,0 m 208,0 m 222,5 m 220,0 m 802,2 pkt 75,0 pkt Karl Geiger
7. 13 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[p] 193,0 m 203,5 m 1356,3 pkt (361,9 pkt) 371,4 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2014 Włochy Val di Fiemme/Predazzo brązowy medal

Drużynowo

2013 Czechy Liberec 7. miejsce[q]

Starty J. Klimowa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[q] 95,5 m 93,5 m 929,5 pkt (245,5 pkt) 157,0 pkt Słowenia
3. 31 stycznia 2014 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 90,5 m 97,0 m 229,7 pkt 1,8 pkt Jakub Wolny

Uniwersjada

Indywidualnie

2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro brązowy medal

Drużynowo

2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro złoty medal[r]

Starty J. Klimowa na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3.brąz 27 stycznia 2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 91,5 m 241,7 pkt 7,1 pkt Władimir Zografski
1.złoto 1 lutego 2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 druż.[r] 96,5 m 98,0 m 723,2 pkt (249,5 pkt)

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[20]
2015/2016 56.
2016/2017 17.
2017/2018 65.
2018/2019 12.
2019/2020 31.
2020/2021 35.
2021/2022 34.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 18 listopada 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 127,5 m 131,5 m 263,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 stycznia 2017 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 127,0 m 119,1 pkt 3. 6,6 pkt Daniel-André Tande
2. 18 listopada 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 127,5 m 131,5 m 263,4 pkt 1.
3. 3 lutego 2019 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 220,5 m 223,5 m 407,9 pkt 2. 5,3 pkt Kamil Stoch

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[21]
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
32 35 35 18 46 - - 28 43 q q 41 28 - - 50 41 q q 46 q - 29 38 - - - - - 21
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
45 12 16 39 20 18 16 13 18 3 16 38 19 10 11 17 18 16 42 12 7 - 12 36 29 19 382
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
49 q 48 39 q - - 44 26 q - - - - - 29 50 q 32 33 q - 7
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
1 31 26 11 8 5 8 20 16 19 26 - - 11 - - 23 29 2 - 7 13 22 11 6 14 11 10 592
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
40 - 41 50 37 16 37 22 22 q 39 22 q 11 45 24 38 28 - - - 23 35 19 30 24 7 140
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
31 - - 7 29 17 36 26 50 47 23 41 19 - - - - - - 27 29 20 - 15 - 110
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
20 q 28 16 30 36 46 14 5 15 19 33 30 33 29 24 26 - - 14 22 - - - - - - - 163
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon
2015/2016
Klingenthal HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Oslo HS134 Kuopio HS127 Planica HS225
10 9 9 8 - -
Sezon
2016/2017
Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
9 7 6 - 11 12
Sezon
2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
8 8 11 - 8 8 7 7
Sezon
2018/2019
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
6 10 - 10 9 7 10
Sezon
2019/2020
Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
10 8 9 9 8
Sezon
2020/2021
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
7 - - 6 7
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
7 7 7 - 8 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce[20]
2015/2016 41.
2016/2017 12.
2017/2018 43.
2018/2019 15.
2019/2020 30.
2020/2021 34.
2021/2022 19.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce[20]
2017 40.
2018 34.
2019 10.
2020 13.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce Źr.
2019 8. [22]

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce Źr.
2018 44. [23]
2019 22. [24]
2021 31. [25]

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2020 32.[26]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce[20]
2016/2017 23.
2018/2019 10.
2020/2021 25.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[27]
2015 66.
2016 48.
2017 5.
2018 1.
2019 9.
2021 24.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 11 sierpnia 2018 Francja Courchevel Tremplin Le Praz K-125 HS-135 132,0 m 129,0 m 259,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach LGP

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 września 2017 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-120 HS-132 132,0 m 137,5 m 261,2 pkt 2. 4,4 pkt Anže Lanišek
2. 10 września 2017 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 103,0 m [s] 113,4 pkt 3. 15,8 pkt Anže Lanišek
3. 4 sierpnia 2018 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,0 m 116,5 m 266,9 pkt 3. 0,4 pkt Kamil Stoch i Piotr Żyła
4. 11 sierpnia 2018 Francja Courchevel Tremplin Le Praz K-125 HS-135 132,0 m 129,0 m 259,9 pkt 1.
5. 24 sierpnia 2018 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 131,0 m 125,5 m 261,6 pkt 2. 18,2 pkt Ryōyū Kobayashi
6. 25 sierpnia 2018 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,5 m 131,5 m 271,9 pkt 2. 16,0 pkt Ryōyū Kobayashi
7. 22 września 2018 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 95,5 m 98,0 m 256,8 pkt 3. 13,1 pkt Karl Geiger
8. 23 września 2018 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 98,0 m 101,5 m 265,0 pkt 2. 4,4 pkt Karl Geiger
9. 21 lipca 2019 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 135,0 m 124,5 m 266,8 pkt 3. 11,1 pkt Timi Zajc
10. 11 września 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 140,0 m 129,5 m 250,2 pkt 2. 3,7 pkt Halvor Egner Granerud

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[21]
2015
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS140 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 punkty
- - - - - - 14 - - - - 18
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 24 14 15 28 q 42 44
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - 7 11 2 3 8 - 232
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
- 5 3 1 2 2 3 2 4 555
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
3 - 5 11 30 5 13 44 195
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 2 27 36 84
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

2018 Wisła HS134 Czajkowskij HS140 (mikst)
- 4
2019 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 (mikst) Zakopane HS140
7 - 8
2021 Czajkowskij HS140 (mikst)
3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[28]
2014/2015 74.
2015/2016 92.
2017/2018 45.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[21]
Sezon 2014/2015
Rena Rena Rena Engelberg Engelberg Wisła Wisła Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Zakopane Zakopane Brotterode Lahti Lahti Iron Mountain Iron Mountain Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Seefeld Seefeld Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 4 dq 50
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 15 26 21
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - 15 2 8 - - - - - - - - - - - - - 128
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[28]
2018 17.
2019 21.

Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 5 lipca 2019 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 105,0 m 105,0 m 294,4 pkt[t]
2. 6 lipca 2019 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 112,0 m 116,0 m 391,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 lipca 2018 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 107,5 m 104,5 m 275,5 pkt 2. 2,1 pkt Killian Peier
2. 8 lipca 2018 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,5 m 107,0 m 245,7 pkt 2. 8,9 pkt Killian Peier
3. 5 lipca 2019 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 105,0 m 105,0 m 294,4 pkt 1.[t]
4. 6 lipca 2019 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 112,0 m 116,0 m 391,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[21]
2015
Kranj Kranj Wisła Wisła Kuopio Kuopio Frenštát pod Radhoštěm Frenštát pod Radhoštěm Stams Stams Oslo Oslo Klingenthal Klingenthal punkty
- - - - - - - - 33 36 - - - - 0
2018
Kranj Kranj Szczyrk Wisła Frenštát pod Radhoštěm Stams Stams Oslo Oslo Zakopane Zakopane Klingenthal Klingenthal punkty
2 2 - - - - - - - - - - - 160
2019
Kranj Kranj Szczuczyńsk Szczuczyńsk Wisła Wisła Frenštát pod Radhoštěm Frenštát pod Radhoštěm Râșnov Râșnov Lillehammer Lillehammer Stams Stams Klingenthal Klingenthal punkty
1 1 - - - - - - - - - - - - - - 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[29]
2014/2015 31.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 22 lutego 2015 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 105,0 m 107,5 m 277,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 21 lutego 2015 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 101,0 m 104,0 m 258,5 pkt 3. 8,0 pkt Andrzej Stękała
2. 22 lutego 2015 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 105,0 m 107,5 m 277,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Źródło[21]
Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Kuopio Kuopio Einsiedeln Einsiedeln Planica Planica Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brattleboro Brattleboro Lake Placid Hinterzarten Hinterzarten punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 3 1 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. Skład drużyny: Jewgienij Klimow, Nijaz Nabiejew, Ernest Jachin, Iwan Panin
  2. Skład drużyny: Dienis Isajkin, Iwan Panin, Ernest Jachin, Jewgienij Klimow
  3. Skład drużyny: Samir Mastjew, Aleksiej Gubin, Jewgienij Klimow, Wiaczesław Barkow
  4. Skład drużyny: Dmitrij Żarkow, Jewgienij Klimow, Timofiej Borisow, Samir Mastjew
  5. Skład drużyny: Aleksandr Owsiannikow, Maksim Kipin, Nikita Oks, Jewgienij Klimow
  6. Skład zespołu: Jewgienij Klimow, Rustam Chabibrachmanow
  7. a b Skład zespołu: Aleksiej Romaszow, Dienis Korniłow, Michaił Nazarow, Jewgienij Klimow
  8. a b Skład zespołu: Irma Machinia, Danił Sadriejew, Irina Awwakumowa i Jewgienij Klimow
  9. a b Skład zespołu: Danił Sadriejew, Roman Trofimow, Michaił Nazarow, Jewgienij Klimow
  10. a b Skład zespołu: Anastasija Barannikowa, Dienis Korniłow, Irina Awwakumowa, Jewgienij Klimow
  11. a b Skład zespołu: Aleksiej Romaszow, Dienis Korniłow, Dmitrij Wasiljew, Jewgienij Klimow
  12. a b Skład zespołu: Dienis Korniłow, Dmitrij Wasiljew, Roman Trofimow, Jewgienij Klimow
  13. a b Skład zespołu: Anna Szpyniowa, Dmitrij Wasiljew, Sofja Tichonowa, Jewgienij Klimow
  14. a b Skład zespołu: Irina Awwakumowa, Danił Sadriejew, Irma Machinia, Jewgienij Klimow
  15. a b Skład zespołu: Jewgienij Klimow, Michaił Nazarow, Ilja Mańkow, Dienis Korniłow
  16. a b Skład zespołu: Ilja Mańkow, Danił Sadriejew, Michaił Nazarow, Jewgienij Klimow.
  17. a b Skład zespołu: Jewgienij Klimow, Siergiej Szułajew, Michaił Maksimoczkin, Władisław Bojarincew
  18. a b Skład zespołu: Jewgienij Klimow, Michaił Maksimoczkin, Ilmir Chazietdinow
  19. Seria konkursowa została odwołana.
  20. a b Ex aequo z Timim Zajcem

Przypisy

  1. Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-11-20. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-21].
  3. a b Климов Евгений Дмитриевич. skijumpingrus.ru. [dostęp 2018-12-29]. (ros.).
  4. a b c Evgeniy KLIMOV (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
  5. Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); FIS World Junior Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
  6. Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
  7. Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2018-12-30]. (ang.).
  8. a b c Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
  9. Adam Bucholz: TCS w Innsbrucku: Tande wygrywa i zostaje liderem cyklu, Stoch czwarty. skijumping.pl, 2017-01-04. [dostęp 2018-12-29].
  10. a b c d Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-19]. (ang.).
  11. a b Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
  12. a b Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
  13. a b Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-04]. (ang.).
  14. Andrzej Mysiak: Historyczne, pierwsze zwycięstwo dla Rosji. Klimow zachwycony polską publicznością. skokinarciarskie.pl, 2018-11-18. [dostęp 2018-11-19].
  15. Adam Bucholz: PŚ w Ruce: Pierwszy triumf Ryoyu Kobayashiego, Stoch i Żyła na podium!. skijumping.pl, 2018-11-24. [dostęp 2019-08-04].
  16. Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  17. a b Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-19]. (ang.).
  18. Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping); Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
  19. Adam Bucholz: MŚwL w Planicy: Geiger liderem na półmetku, trzech Polaków w dziesiątce. skijumping.pl, 2020-12-11. [dostęp 2020-12-11].
  20. a b c d KLIMOV Evgeniy - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).
  21. a b c d e Adam Kwieciński: KLIMOV Evgeniy. [dostęp 2023-12-25].
  22. Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
  23. Season 2017/2018 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ang.).
  24. Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  25. Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  26. Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang.).
  27. KLIMOV Evgeniy - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).
  28. a b KLIMOV Evgeniy - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).
  29. KLIMOV Evgeniy - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-25]. (ang.).

Bibliografia

  • Evgeniy KLIMOV (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
  • Evgeniy KLIMOV (Ski Jumping). fis-ski.com. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się