Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1932 |
---|---|
Data śmierci |
15 maja 2023 |
Ambasador PRL/RP w Rumunii | |
Okres |
od 19 maja 1988 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister gospodarki materiałowej i paliwowej | |
Okres |
od 23 marca 1983 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Jerzy Woźniak (ur. 13 grudnia 1932 w Jaworzniku, zm. 15 maja 2023[2]) – polski inżynier metalurg, polityk i dyplomata. Minister gospodarki materiałowej (1983–1985) i minister gospodarki materiałowej i paliwowej (1985–1987).
Syn Zygmunta i Bronisławy. Członek Związku Walki Młodych (1947–1948) i Związku Młodzieży Polskiej (1948–1956). W październiku 1954 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Uzyskał tytuł zawodowy inżyniera metalurga w 1957 w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, po czym został kierownikiem działu Huty „Batory” w Chorzowie. W 1966 przeniósł się na stanowisko zastępcy dyrektora w Hucie im. F. Dzierżyńskiego w Dąbrowie Górniczej, po czym od 1972 do 1973 pełnił tożsame stanowisko w Zjednoczeniu Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach.
Od 1973 do 1976 był dyrektorem naczelnym Huty „Baildon”, następnie rozpoczął pracę na stanowisku podsekretarza stanu w Ministerstwie Hutnictwa i Ministerstwie Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego. W rządzie Wojciecha Jaruzelskiego i w rządzie Zbigniewa Messnera pełnił urząd ministra gospodarki materiałowej (1983–1985) i ministra gospodarki materiałowej i paliwowej (1985–1987). W latach 1983–1988 członek Prezydium Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki[3], a w latach 1986-1988 członek Prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Starego Miasta Zamościa[4]. W latach 1988–1990 ambasador PRL/RP w Rumunii[5].
Otrzymał m. in. następujące odznaczenia:[6]
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.