Jerzy
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
Książę Cumberland
Okres

od 1689
do 1708

Książę-małżonek
Okres

od 1702
do 1708

Dane biograficzne
Dynastia

Oldenburgowie

Data urodzenia

2 kwietnia 1653

Data śmierci

28 października 1708

Miejsce spoczynku

Opactwo westminsterskie

Ojciec

Fryderyk III Oldenburg

Matka

Zofia Amelia

Rodzeństwo

Chrystian V,
Anna Zofia,
Frederyka Amalia,
Wilhelmina Ernestyna,
Fryderyk,
Ulryka Eleonora,
Dorota Juliana

Żona

Anna Stuart

Dzieci

Wilhelm, książę Gloucester

Odznaczenia
Order Słonia (Dania) Order Podwiązki (Wielka Brytania)

Jerzy Oldenburg (ur. 2 kwietnia 1653 w Kopenhadze, zm. 28 października 1708 w Kensington Palace w Londynie), książę Danii i Norwegii, książę Cumberland, od 1702 r. książę-małżonek Anglii i Szkocji, od 1707 r. książę-małżonek Wielkiej Brytanii. Młodszy syn króla Danii i Norwegii Fryderyka III i Zofii Amalii, córki Jerzego, księcia brunszwickiego na Lüneburgu. Młodszy brat króla Chrystiana V.

Życiorys

Jerzy był wątłym i chorowitym dzieckiem, prawdopodobnie cierpiał na kiłę wrodzoną. W czasie polskiej elekcji 1674 roku jego kandydatura nie zdobyła większej popularności wśród szlachty[1]. 28 lipca 1683 r. poślubił księżniczkę Annę, córkę angielskiego następcy tronu, księcia Yorku, późniejszego Jakuba II. 20 września Jerzy został naturalizowanym Anglikiem, 1 stycznia 1684 r. kawalerem Orderu Podwiązki. Jerzy i Anna tworzyli zgodne małżeństwo. Anna 18 razy zachodziła w ciążę, ale wczesne dzieciństwo przeżył tylko jeden syn, Wilhelm, książę Gloucester, który zmarł w wieku 11 lat.

Para książęca mieszkała w Londynie, w rezydencji zwanej „Cockpit” na obecnej Downing Street, stąd najbliższe otoczenie księstwa nazywano „Cockpit Circle”. Kiedy w 1688 r. szwagier Jerzego, książę Wilhelm III Orański, przybył do Anglii, aby obalić Jakuba II, Jerzy, wówczas nominalny dowódca regimentu Lorda Wielkiego Admirała, przeszedł 25 listopada na jego stronę. W 1689 r. został honorowym pułkownikiem 3 regimentu pieszego (3rd Regiment of Foot). 6 kwietnia 1689 r. Jerzy otrzymał tytuły księcia Cumberland, hrabiego Kendal i barona Wokingham.

Mimo tych godności stosunki między Wilhelmem a Jerzym nie były najlepsze. W 1685 r. Wilhelm odmówił uczestnictwa w koronacji Jakuba II, gdyż Jerzy zajmowałby zaszczytniejsze miejsce, jako książę krwi, niż elekcyjny stadhouder Republiki. Podczas chwalebnej rewolucji urazy te poszły na pewien czas w niepamięć, ale przez cały okres swoich rządów Wilhelm odsuwał szwagra od wpływu na politykę. Dopiero po śmierci Wilhelma w 1702 r. i wstąpieniu na tron Anny Jerzy mógł odegrać bardziej znaczącą rolę na angielskiej scenie politycznej.

W 1702 r. Jerzy został Lordem Wielkim Admirałem i lordem strażnikiem Pięciu Portów. Na tych stanowiskach dał się poznać jako zdolny administrator i dobry strateg. Jego działania nie cieszyły się jednak sympatią rządzącej partii wigów. Kiedy w 1708 r. Jerzy leżał na łożu śmierci, wigowie przygotowywali wniosek o jego dymisję i tylko dzięki staraniom królowej ten wniosek nie wszedł w życie.

Jerzy zmarł 28 października 1708 r. Jego śmierć była ciosem dla królowej, która nie zgodziła się przekazać zarządu nad Royal Navy komisji, ale nie była również w stanie podpisać dokumentów przygotowanych przez jej zmarłego męża.

Rodzina

28 lipca 1683 r. w Royal Chapel w St. James’s Palace Jerzy poślubił Annę Stuart (6 lutego 16651 sierpnia 1714), późniejszą królową Wielkiej Brytanii, młodszą córkę króla Jakuba II i Anny Hyde, córki 1. hrabiego Clarendon. Jerzy i Anna mieli następujące dzieci:

Przypisy

  1. Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 18.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się