.jpg) Jerzy Brzostek (1988) | |
| Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1930 |
|---|---|
| Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych | |
| Okres |
od 21 listopada 1980 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Jerzy Brzostek (ur. 8 listopada 1930 w Warszawie[1]) – polski magister inżynier komunikacji i budownictwa, działacz komunistyczny, wiceprezydent Warszawy (1975–1980), minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych (1980–1981), generalny dyrektor Generalnej Dyrekcji Budowy Metra (1983–1991).
Syn Antoniego i Anastazji[1]. W 1955[1] ukończył specjalność komunikacja na Wydziale Inżynierii Lądowej i Komunikacji Politechniki Warszawskiej[2], a następnie został absolwentem Politechniki Szczecińskiej o specjalności budownictwo lądowe[1].
W latach 1951–1952 był zastępcą kierownika budowy w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych w Szczecinie[1]. Następnie podjął pracę w Ministerstwie Komunikacji, a potem przez 6 lat kierował pracownią komunikacyjną w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego „Stolica”[2]. W 1960 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].
Od 1960 do 1962 był dyrektorem Biura Studiów i Projektów Komunikacyjnych w Warszawie[1]. Następnie pełnił funkcję dyrektora Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta[2] i dyrektora Biura Planowania Rozwoju Warszawy w latach 1972–1973[1]. 15 maja 1973 podczas sesji Rady Narodowej m.st. Warszawy został zastępcą przewodniczącego prezydium tej rady[3]. W latach 70. przez trzy kadencje pełnił funkcje partyjne w egzekutywie Komitetu Zakładowego PZPR[2]. Ponadto był członkiem Komisji Transportu Komitetu Centralnego PZPR i członkiem Komisji Budownictwa Komitetu Wojewódzkiego PZPR[1].
Od 15 listopada 1975 do 21 listopada 1980 był wiceprezydentem Warszawy, a od 21 listopada 1980 do 25 września 1981 ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych[1]. Po wygłoszonej w styczniu 1982 przez Wojciecha Jaruzelskiego zapowiedzi budowy warszawskiego metra organizował Generalną Dyrekcję Budowy Metra[2]. Od 15 lutego 1983 do 29 marca 1991 był jej generalnym dyrektorem[4].
Działacz Towarzystwa Urbanistów Polskich i Rady Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej. Członek Rady Naukowej przy Ministerstwie Komunikacji i Polskiej Akademii Nauk. Brał udział w Zarządzie Polskiego Związku Motorowego[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
