Jean Mathieu Philibert Sérurier
Ilustracja
Marszałek Francji
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1742
Laon

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1819
Paryż

Przebieg służby
Lata służby

od 1755

Siły zbrojne

Królestwo Francji
Królestwo Francji
Republika Francuska

Główne wojny i bitwy

Wojny napoleońskie
Wojna siedmioletnia

Jean Mathieu Philibert Sérurier (ur. 8 grudnia 1742 w Laon, zm. 21 grudnia 1819 w Paryżu) – marszałek armii francuskiej, hrabia Sérurier[1].

Życiorys

Urodził się w Laon, departamencie Aisne w ubogiej rodzinie szlacheckiej. Służbę wojskową rozpoczął w wieku lat 13, dochodząc wcześnie do stopnia porucznika milicji Laon. Brał udział w kampaniach wojny siedmioletniej m.in. w Hanowerze (1759), Portugalii (1762),a także brał udział w tłumieniu powstania Pasquale Paoli’ego na Korsyce w 1771 roku. Jednak awanse go omijały i po 34 latach służby doszedł jedynie do stopnia majora[1][2].

Po wybuchu rewolucji francuskiej pozostał w armii. W 1792 roku został oskarżony o sprzyjanie Burbonom i w efekcie szybkiego procesu został zdegradowany i aresztowany. Jednak już w tym samym roku na wniosek Barrasa został zrehabilitowany i przywrócono mu stopień majora, i 25 czerwca 1792 został mianowany generałem brygady w Armii Italii i wreszcie dowódcą dywizji. W 1795 roku walczył pod rozkazami Kellermanna oraz w latach następnych pod rozkazami Napoleona Bonaparte w bitwach pod Mondovi, Vico, Castiglione oraz oblężeniu Mantui, której poddanie się 2 lutego 1797 roku przyjął[2][3].

Po zawarciu pokoju w Campo Formio został wyznaczony do ewakuacji dobytku z Wenecji włącznie z dziełami sztuki, a następnie zajął samozwańczą Republikę Lukki[3].

Pozostał w Armii Italii, gdzie w wyniku ofensywy armii rosyjskiej pod dowództwem Suworowa w 1799 roku dostał się do niewoli, skąd został wypuszczony na słowo. W zamachu 18 brumaire’a brał czynny udział dowodząc oddziałem osłaniającym Saint-Cloud od strony Paryża. 19 maja 1804 roku został awansowany przez Napoleona na stopień marszałka Francji. Pełnił też rolę gubernatora Pałacu Inwalidów[1][4].

30 marca 1814 roku, tuż przed wkroczeniem wojsk sprzymierzonych do Paryża, nakazał spalenie wszystkich tj. 1417 sztandarów oddziałów nieprzyjacielskich, jakie zdobyli Francuzi od czasów wojen Ludwika XIV. W dniu następnym przeszedł na stronę Burbonów. Podczas 100 dni Napoleona pozostał wierny Napoleonowi, a po powrocie Burbonów został pozbawiony godności gubernatora. Zmarł w Paryżu, pochowany na cmentarzu cmentarzu Père-Lachaise skąd w 1847 roku przeniesiono jego prochy do Pałacu Inwalidów. Był dowódcą odważnym, jednak nie potrafił utrzymać w ryzach dowodzonych przez siebie oddziałów. W Laon znajduje się jego pomnik[5][6][7].

Przypisy

  1. a b c Jean-Mathieu-Philibert SERURIER (1742-1819) [online], napoleon-monuments.eu [dostęp 2024-02-26].
  2. a b Jean Mathieu Philibert Sérurier (1742-1819) [online], www.frenchempire.net [dostęp 2024-02-26].
  3. a b Marshal Jean Mathieu Philibert, comte Sérurier, 1742-1819 [online], www.historyofwar.org [dostęp 2024-02-26].
  4. Marshal Monday: Jean-Mathieu-Philibert Sérurier & Jean-de-Dieu Soult [online], Rachael’s Ramblings, 9 grudnia 2019 [dostęp 2024-02-26] (ang.).
  5. Serurier, Jean Matthieu Philibert, 1742-1810 | Dartmouth Libraries Archives & Manuscripts [online], archives-manuscripts.dartmouth.edu [dostęp 2024-02-26].
  6. À nos Grands Hommes – La monumentalité en cartes postales: Monument: Monument au maréchal Sérurier [4802] [online], anosgrandshommes.musee-orsay.fr [dostęp 2024-02-26].
  7. Career, biography and origin of Jean Mathieu Philibert Serurier [online], Buzz, 8 lutego 2024 [dostęp 2024-02-26] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się