Japońskie regalia cesarskie (jap. 三種の神器 Sanshu-no-jingi, Sanshu-no-shinki, Sanshu-no-shingi, Mikusa-no-kamudakara) – trzy święte symbole japońskiej władzy cesarskiej, oznaki rządów suwerena; Trzy Święte Skarby (Zwierciadło, Miecz, Klejnoty); trzy boskie symbole japońskiego tronu cesarskiego, trzy regalia cesarskie[1]. Według legendy bogini Amaterasu przekazała je swojemu wnukowi Ninigiemu, kiedy posłała go na ziemię, a on z kolei dał je swojemu wnukowi Jimmu, pierwszemu cesarzowi Japonii. Należą do nich:
Przedmioty te mają charakter sakralny przez ich ścisłe powiązanie z mitami o wielkiej bogini Słońca Amaterasu, prarodzicielce narodu japońskiego. Wysyłając swego wnuka Ninigiego na ziemię dla zaprowadzenia na niej porządku i ucywilizowania nieznanej krainy, powiedziała: „Kraj japoński jest tym krajem, którym powinni rządzić nasi potomkowie. Ty idź i rządź! Tron cesarski trwać będzie wiecznie, jak niebo i ziemia i będzie rozkwitać po wsze czasy”[3], a według Kojiki:
Wręczono mu nadto szczęścionośne krzywulce i zwierciadło ze spiżu, którymi wywabiano Świecącą na Niebie z niebiańskiej jaskini, oraz Miecz-Trawosiecz... ...I powiedziała Świecąca na Niebie: „Czcijcie to zwierciadło ze spiżu tak samo jak mojego świętego ducha i jak oddajecie cześć mej własnej osobie”
Początkowo przedmioty te były przechowywane w pałacu cesarskim, później jednak w obawie przed ich skażeniem zostały przekazane do świątyni, a dla dodatkowego bezpieczeństwa sporządzono ich duplikaty.
Nawet w czasach, gdy potęga możnych rodów i shōgunów przyćmiewała blask majestatu władców Japonii, każdego z cesarzy otaczano powszechną czcią, jako świętego wodza narodu, bowiem każdy cesarz posiadał te „trzy święte skarby”, świadczące o jego boskim pochodzeniu oraz zapewniające mu poparcie bogów:
Obecnie w pałacu cesarskim w Tokio przechowywany jest oryginał klejnotów oraz kopie zwierciadła i miecza. Oryginał zwierciadła przechowywany jest w relikwiarzu w chramie Naikū w Ise, a oryginał miecza w świątyni Atsuta w Nagoi.
Przekazanie regaliów jest najistotniejszym elementem ceremonii intronizacji nowego cesarza Japonii – tennō. Nie są one jednak pokazywane publicznie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.