Symboliczny grób na Cmentarzu Męczenników w Bejrucie dla japońskich bojowników Armii Czerwonej poległych w akcji na lotnisku w Tel Awiwie

Japońska Armia Czerwona (jap. 日本赤軍 Nihon Sekigun; JRA) – organizacja terrorystyczna z Japonii.

Nazwa

Posługiwała się też nazwą Antyimperialistyczne Brygady Międzynarodowe[1].

Historia

Około 1970 roku oddzieliła się od Japońskiej Ligi Komunistycznej – Frakcji Czerwonej Armii[2][3]. Celem grupy było obalenie japońskiego rządu i monarchii[2][3]. W związku z brakiem możliwości realizacji tak daleko idących celów grupa skupiła się na sprawie niepodległości Palestyny[2]. W lutym 1971 roku przywódcy JRA przylecieli do Libanu, gdzie nawiązali kontakty z Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny (LFWP)[2][4]. Palestyńczycy zapewnili japońskim komunistom schronienie i pomoc finansową[2]. W drugiej połowie lat 90. formacja uległa niemal całkowitemu rozbiciu[2], a większość jej liderów została schwytana. Terroryści, którym udało się uniknąć aresztowania, ukryli się w Korei Północnej[2][4]. W kwietniu 2001 roku JRA zadeklarowała samorozwiązanie[5].

Najważniejsze ataki przeprowadzone przez grupę

  • W lipcu 1973 roku Japończycy wsparli członków LFWP w porwaniu samolotu Japan Airlines. Samolot został uprowadzony do Libii, gdzie wszyscy pasażerowie i członkowie załogi zostali wypuszczeni, samolot został jednak zniszczony za pomocą ładunków wybuchowych[4].
  • W styczniu 1974 roku rewolucjoniści wysadzili magazyn w rafinerii ropy naftowej w Singapurze[4].
  • We wrześniu 1974 roku oddział Japońskiej Armii Czerwonej zajął ambasadę francuską w Hadze. Terroryści domagali się wypuszczenia więzionych we Francji japońskich komunistów. Po spełnieniu żądań terroryści zostali przetransportowani do Syrii[2][4].
  • W sierpniu 1975 roku terroryści zajęli konsulat USA w Kuala Lumpur, gdzie wzięli 52 zakładników. Ekstremistom udało się wymusić uwolnienie pięciu bojowników przebywających w japońskich więzieniach[2][4]. Po okupacji konsulatu, napastnicy wraz z uwolnionymi towarzyszami udali się samolotem do Libii[4].
  • We wrześniu 1977 roku bojownicy porwali samolot linii Japan Airlines. W zamian za uwolnienie zakładników, z więzień zwolniono sześciu japońskich terrorystów[2] i zapłacono okup w wysokości sześciu milionów dolarów[4].
  • W maju 1986 roku ekstremiści ostrzelali z moździerzy budynki ambasad Japonii, Kanady i USA w Dżakarcie[4].
  • W czerwcu 1987 roku JRA zaatakowała ambasady USA i Wielkiej Brytanii w Rzymie[2].
  • W kwietniu 1988 roku celem terrorystów stał się amerykański klub wojskowy w Neapolu[2]. W ataku z użyciem materiałów wybuchowych zginęło pięć osób[4].
  • W lipcu 1988 roku terroryści przeprowadzili zamach bombowy na amerykańską ambasadę w Madrycie[2].

Oprócz powyższych grupa często przeprowadzała ataki bombowe na japońskie przedsiębiorstwa[2].

Ataki na cele amerykańskie z lat 80. przypuszczalnie zrealizowano na zlecenie rządu Libii[2].

Wsparcie zagraniczne

Była wspierana finansowo przez Syrię, Libię i Koreę Północną[6][7].

Liczebność

W szczytowym okresie działalności liczyła od 30 do 40 członków[7].

Ideologia

Była grupą marksistowsko-leninowską[2]. Dążyła do obalenia japońskiego rządu i monarchii oraz wywołania światowej rewolucji komunistycznej[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. Michał Piekarski: Strategia i taktyka terrorystów. konflikty.pl. [dostęp 2017-12-01]. (pol.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Terroryzm s. 88-89
  3. a b c d Terroryzm od Asasynów do Osamy bin Ladena s. 116-117
  4. a b c d e f g h i j Red Army's reign of terror. news.bbc.co.uk. [dostęp 2017-12-24]. (ang.).
  5. Court upholds 20-yr prison term for ex-Japan Red Army head Shigenobu. breitbart.com. [dostęp 2017-12-24]. (ang.).
  6. Bruce E. Bechtol Jr.: North Korea and Support to Terrorism: An Evolving History. cholarcommons.usf.edu. [dostęp 2017-11-15]. (ang.).
  7. a b Thomson Gale: Japanese Red Army. encyclopedia.com. [dostęp 2017-11-16]. (ang.).

Bibliografia

  • Wilhelm Dietl, Rolf Tophoven, Kai Hirschmann: Terroryzm. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16019-7.
  • Robert M. Barnas: Terroryzm od Asasynów do Osamy bin Ladena. Wrocław: Kirke, 2001. ISBN 978-83-914970-4-3.
  • Jarosław Tomasiewicz: Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny). Katowice, 2000., s. 265

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się