Janusz Gołębiowski w latach 60. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Janusz Wojciech Gołębiowski (ur. 25 września 1928 w Kielcach) – polski historyk, ekonomista, badacz zagadnień globalizacji, działacz komunistyczny, nauczyciel akademicki, profesor nauk politycznych.
W latach 1947−1950 studiował w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie[1], gdzie następnie pracował jako wykładowca i kierownik Katedry w Zakładzie Marksizmu-Leninizmu[2]. W 1952 ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki[1]. Od 1953 do 1957 studiował w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR[2].
W 1960 obronił pracę doktorską na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie[2]. Od 1964 pracował na tej uczelni jako kolejno: adiunkt, docent, profesor nadzwyczajny[2]. W latach 1964-1965 odbył stypendium naukowe na Uniwersytecie Oksfordzkim[2]. Był również zastępcą dyrektora działającej od 1968 do 1971 Centralnej Szkoły Partyjnej przy KC PZPR[2]. W 1971 został także profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1974 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk politycznych. W latach 1974–1981 zasiadał w Senacie Uniwersytetu ONZ w Tokio[3]. Był inspiratorem i brał udział na wniosek władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w usunięciu prof. Antoniego Czubińskiego z funkcji dyrektora Instytutu Historii Ruchu Robotniczego i prorektora Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie[4]. Zajął następnie jego miejsce, pełniąc od 1974 do 1981 funkcje dyrektora Instytutu, a także prorektora WSNS[2].
W 1981 został koordynatorem badań w dziedzinie nauk społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ponadto kierował Instytutem Gospodarki Światowej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Po 1989 został profesorem Wyższej Szkoły Cła i Logistyki w Warszawie. Współpracuje obecnie z Instytutem Gospodarki Światowej, Kolegium Gospodarki Światowej SGH, którego był wieloletnim przełożonym. Wykładał też na Uczelni Techniczno-Handlowa im. Heleny Chodkowskiej, Olympus Szkole Wyższej im. Romualda Kudlińskiego z siedzibą w Warszawie i Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej[5].
Od 1947 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. W 1949 został członkiem Komitetu Uczelnianego PZPR w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie[2], a następnie członkiem Komitetu Miejskiego w Sopocie i Komitetu Wojewódzkiego w Gdańsku[2]. Od 1957 do 1963 był starszym instruktorem Wydziału Propagandy KC PZPR[2]. Od 1964 do 1968 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Uczelnianego partii w WSNS[2].
Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów 32. tomowej Encyklopedii. Świat w przekroju wydanej w latach 1959–1991[6] .
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.