Janusz Gołębiowski
Ilustracja
Janusz Gołębiowski w latach 60.
Data i miejsce urodzenia

25 września 1928
Kielce

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, historyk

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Janusz Wojciech Gołębiowski (ur. 25 września 1928 w Kielcach) – polski historyk, ekonomista, badacz zagadnień globalizacji, działacz komunistyczny, nauczyciel akademicki, profesor nauk politycznych.

Życiorys

W latach 1947−1950 studiował w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie[1], gdzie następnie pracował jako wykładowca i kierownik Katedry w Zakładzie Marksizmu-Leninizmu[2]. W 1952 ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki[1]. Od 1953 do 1957 studiował w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR[2].

W 1960 obronił pracę doktorską na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie[2]. Od 1964 pracował na tej uczelni jako kolejno: adiunkt, docent, profesor nadzwyczajny[2]. W latach 1964-1965 odbył stypendium naukowe na Uniwersytecie Oksfordzkim[2]. Był również zastępcą dyrektora działającej od 1968 do 1971 Centralnej Szkoły Partyjnej przy KC PZPR[2]. W 1971 został także profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1974 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk politycznych. W latach 1974–1981 zasiadał w Senacie Uniwersytetu ONZ w Tokio[3]. Był inspiratorem i brał udział na wniosek władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w usunięciu prof. Antoniego Czubińskiego z funkcji dyrektora Instytutu Historii Ruchu Robotniczego i prorektora Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie[4]. Zajął następnie jego miejsce, pełniąc od 1974 do 1981 funkcje dyrektora Instytutu, a także prorektora WSNS[2].

W 1981 został koordynatorem badań w dziedzinie nauk społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ponadto kierował Instytutem Gospodarki Światowej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Po 1989 został profesorem Wyższej Szkoły Cła i Logistyki w Warszawie. Współpracuje obecnie z Instytutem Gospodarki Światowej, Kolegium Gospodarki Światowej SGH, którego był wieloletnim przełożonym. Wykładał też na Uczelni Techniczno-Handlowa im. Heleny Chodkowskiej, Olympus Szkole Wyższej im. Romualda Kudlińskiego z siedzibą w Warszawie i Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej[5].

Od 1947 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. W 1949 został członkiem Komitetu Uczelnianego PZPR w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie[2], a następnie członkiem Komitetu Miejskiego w Sopocie i Komitetu Wojewódzkiego w Gdańsku[2]. Od 1957 do 1963 był starszym instruktorem Wydziału Propagandy KC PZPR[2]. Od 1964 do 1968 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Uczelnianego partii w WSNS[2].

Wybrane publikacje

  • Walka PPR o nacjonalizację przemysłu, Warszawa 1961.
  • Z najnowszych dziejów Polski 1939–1947, pod red. Janusza Gołębiowskiego i Władysława Góry, Warszawa 1961.
  • Nacjonalizacja przemysłu w Polsce, Warszawa 1965.
  • Pierwsze lata władzy ludowej w województwie śląsko-dąbrowskim 1945–1946, Katowice 1965.
  • Z dziejów Polski Ludowej: zbiór artykułów, pod red. Władysława Góry i Janusza Gołębiowskiego, Warszawa 1966.
  • Problemy wojny i okupacji 1939–1944: zbiór artykułów, red. Władysław Góra, Janusz Gołębiowski, Warszawa 1969.
  • Ideologia i polityka współczesnej socjaldemokracji, Warszawa 1974.
  • Pierwsze lata 1945–1947, Katowice 1974.
  • Współczesna socjaldemokracja: wybrane problemy ideologii i praktyki politycznej, oprac. zbiorowe pod red. Janusza W. Gołębiowskiego, Jerzego Muszyńskiego, Warszawa 1975.
  • Międzynarodowy ruch robotniczy, t. 1–2, wyd. 1976 (jako redaktor).
  • Polska–ZSRR: internacjonalistyczna współpraca, historia i współczesność, T. 1, kolegium red. Janusz W. Gołębiowski, Warszawa 1977.
  • Polska ZSRR: internacjonalistyczna współpraca, historia i współczesność, T. 2, kolegium red. Janusz W. Gołębiowski, Warszawa 1978.
  • PZPR (1948–1978), praca zbiorowa pod red. Adolfa Dobieszewskiego, Janusza W. Gołębiowskiego, Warszawa 1978.
  • Ruch robotniczy w Polsce Ludowej, red. Janusz W. Gołębiowski, Władysław Góra, Warszawa 1980.

Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów 32. tomowej Encyklopedii. Świat w przekroju wydanej w latach 1959–1991[6].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c Warszawski Kalendarz Ilustrowany 1966. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”, 1965, s. 73.
  2. a b c d e f g h i j k l Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-03-20].
  3. Encyklopedia Powszechna PWN, suplement, t. 5, wyd. 1989, s. 126.
  4. Jan Sobczak, Warszawski epizod w życiu profesora Antoniego Czubińskiego, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2005.
  5. Prof. zw. dr hab. Janusz Gołębiowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-03-20].[martwy link]
  6. Gołębiowski 1979 ↓.

Bibliografia

  • Janusz Gołębiowski: Encyklopedia świat w przekroju 1979. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1979. ISSN 0137-6799.
  • Prof. zw. dr hab. Janusz Gołębiowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2008-09-29].[martwy link]
  • Wykaz profesorów i docentów Uniwersytetu Warszawskiego. Dane biograficzne, „Roczniki Uniwersytetu Warszawskiego”, tom 10 (redaktor Ludwik Bazylow), 1971, s. 35

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się