Po upadku powstania zdecydował się nie wyjeżdżać z kraju i przyjąć rządowe stypendium artystyczne. W latach 1832–1833 studiował malarstwo w Akademii Francuskiej w Rzymie, w pracowni Horacego Verneta. Malował tam sceny rodzajowe, m.in. o tematyce arabskiej[3]. W 1837 wrócił do Warszawy[3]. Przez pewien czas bywał w Krakowie, w Paryżu, kupił też w 1848 majątek w Bojmiu na Mazowszu[3]. W 1860 był jednym z założycieli Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1860) w Warszawie oraz Muzeum Sztuk Pięknych (1864)[3].
Zdobył popularność jako autor romantycznych obrazów o charakterze patriotycznym i batalistycznej tematyce. Malował głównie sceny historyczno-batalistyczne z okresu wojen napoleońskich i powstania listopadowego[3]. Uprawiał malarstwo amatorsko, jako formę deklaracji obywatelskiej. Znany jako malarz koni, malował kuligi, pokazy konne, portery końskie[3]. Dzięki niemu konie pojawiają się po raz pierwszy jako samodzielny temat – kontynuowany później m.in. przez Juliusza Kossaka.
Jego syn został uwięziony po powstaniu styczniowym, a Bojmie zostało zrujnowane[3]. Suchodolski zmarł tam w 1875 roku[3].
Obrazy
Farys,
Gen. Chłopicki i gen. Skrzynecki na czele Wojska Polskiego,
Jadwiga, królowa Polska,
Książę Józef Poniatowski ze sztabem,
Napoleon i książę Józef Poniatowski pod Lipskiem,
Obrona zamku Fuengirola w Hiszpanii przez oddział 4 pułku piechoty z Księstwa Warszawskiego, olej na płótnie, 93 × 66 cm,
Stadnina, olej na płótnie, 151 × 200 cm,
Wzięcie sztandaru Mahometa pod Wiedniem,
Szturm na mury Saragossy,
Śmierć Cypriana Godebskiego pod Raszynem,
Śmierć księcia Józefa Poniatowskiego,
Śmierć księcia Józefa Poniatowskiego pod Lipskiem,
Śmierć Władysława pod Warną,
Bitwa pod Tudelą (Wincenty Krasiński składa Napoleonowi zdobyte sztandary), olej na płótnie, 76,5 × 101,5 cm (1827),
Pracownia Verneta (1832),
Bitwa po Raszynem (1832),
Krakusi (1832),
Odwrót partyzantów (1835),
Widok wzięcia szturmem fortecy Archałcyku (1839) nagrodzony pierścieniem brylantowym oraz tytułem członka Imperatorskiej Akademii Sztuk Pięknych przez Cesarza Rosji,
Wjazd gen. Henryka Dąbrowskiego do Rzymu, olej na płótnie, 73,5 × 61nbsp;cm (1850), Muzeum Narodowe w Warszawie
Sobieski pod Wiedniem (obraz zaginiony podczas II w.ś.)[3].
Madonna z Dzieciątkiem (obraz zaginiony podczas II w.ś.)[3].
Przypisy
↑January Suchodolski – oficer i malarz, naszdziennik.pl, [dostęp 2009-05-02].
↑Encyklopedja Powszechna S. Orgelbranda, Tom XIV, Warszawa 1903, s. 151.
↑ abcdefghijklmKonieczny, Brzeski, Mój wrzesień 1939..., s. 41.
↑reprodukcja wraz z informacją, że obraz został odrestaurowany przez łódzkiego artystę-malarza Karola Endego; '[w:]' "Łódź w Ilustracji", z 29 X 1933, nr 44, s. 5:.
Bibliografia
K. Sroczyńska, January Suchodolski, Warszawa 1984.
Bronisław Konieczny, Jan. Brzeski: Mój wrzesień 1939 : pamiętnik z kampanii wrześniowej spisany w obozie jenieckim. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego: Księg. Akademicka, 1999. ISBN 83-7188-328-5. s. 41 (notatka biograficzna).
Linki zewnętrzne
Zobacz multimedia związane z tematem: January Suchodolski
Obrazy Suchodolskiego: Witold Raczunas, Galeria Malarstwa Polskiego