 Jan Wróblewski, Watorowo, Poland, 2013 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
pilot |
Jan Wróblewski (ur. 6 listopada 1940 w Bydgoszczy) – polski pilot szybowcowy, pilot samolotowy, instruktor lotniczy.
Dwukrotny szybowcowy mistrz świata z South Cerney w Wielkiej Brytanii w 1965 roku i z Vršac w Jugosławii w 1972 roku. Szybowcowy wicemistrz świata z Marfy na szybowcu SZD-36 Cobra 15, USA w 1970 roku, Szybowcowy mistrz Polski w roku 1963, zwycięzca Całorocznych Zawodów Szybowcowych im. Ryszarda Bitnera w 1964 roku. Wicemistrz międzynarodowych zawodów aeroklubu Związku Radzieckiego z 1966 roku. Aeroklub Polski w 1963 roku przyznał mu najwyższe polskie wyróżnienie szybowcowe, medal Tańskiego. Międzynarodowa Komisja Szybowcowa FAI przyznała mu w 1972 roku (jako czwartemu Polakowi) najwyższe światowe wyróżnienie szybowcowe, medal Lilienthala[1]. Ustanowił 4 krajowe rekordy szybowcowe i jeden międzynarodowy na trasie docelowo powrotnej Leszno – Olsztyn – Leszno 678,9 km na szybowcu SZD-24 Foka 4, 28 lipca 1963 roku.
W ciągu ponad 50 lat kariery lotniczej uzyskał nalot[2]:
Obecnie (kwiecień 2015) jest instruktorem szkolenia symulatorowego do uprawnienia IR(A) w ATO Adriana Aviation w Watorowie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
