W latach 1973–2018 prowadził pracę dydaktyczną w Instytucie Historii Sztuki UJ. W latach 1999–2000 wykładał jako profesor wizytujący na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. W latach 1989–2020 był dyrektorem Zamku Królewskiego na Wawelu[10]. W ciągu 30 lat kierowania tą instytucją doprowadził do kompleksowej konserwacji jego substancji zabytkowej i unowocześnienia działalności instytucji zgodnie ze standardami światowymi. Współorganizował liczne wystawy na Wawelu i za granicą (USA, Kanada, Japonia, Włochy).
Jego badania obejmują sztukę wieków XIV–XX ze szczególnym naciskiem na okres baroku i romantyzmu. Jest autorem ponad 300 publikacji naukowych, popularnonaukowych i eseistycznych, w tym kilkunastu książek[13]. Zainicjował i prowadził program inwentaryzacji zabytków sztuki sakralnej na kresach. W latach 1993–2015 pod jego redakcją i ze znacznym udziałem autorskim ukazały się 23 tomy inwentarza pt. Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej[14] (program jest kontynuowany według ustalonej przez niego metody i pod jego ogólnym kierownictwem).
Odznaczenia i wyróżnienia
Ordery i odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (2010, w uznaniu wybitnych zasług dla kultury narodowej, za osiągnięcia w działalności na rzecz rozwoju muzealnictwa oraz krzewienia tradycji polskich)[15]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2000)[16]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1994)[17]
Die polnische Malerei vom Ende des 18. Jahrhunderts bis zum Beginn der Moderne, Monachium 1989, ISBN 978-3-422-06035-7.
Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, cz. I. Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, t. 1–23 (red., współautor, wstępy), Kraków 1993–2015.
Pomiędzy powstaniem a emigracją. Podgórski szkicownik Piotra Michałowskiego z r. 1832 (współautor z Elżbietą Wichrowską), Kraków 2019, ISBN 978-83-08-06860-1.
↑Prezydent odznaczył ludzi kultury, prezydent.pl, 17 stycznia 2011 [zarchiwizowane 2012-09-09].
↑W publikacjach także jako Jan K. Ostrowski (zob. Ostrowski, Jan K. [online], bn.org.pl [dostęp 2019-11-04].).
↑E.E.BorowskiE.E., Genealogie niektórych polskich rodzin utytułowanych, „Materiały do dziejów biografii genealogii i heraldyki polskiej”, t. 2, Buenos Aires-Paryż 1964, s. 259.
↑„Genealogisches Handbuch der Gräflichen Häuser”, t. 18, Limburg an der Lahn 2006, s. 278(niem.).
↑Prof. dr hab. Jan Ostrowski [online], uj.edu.pl [dostęp 2022-02-20].
↑J.J.OstrowskiJ.J., „Temple de plaisir”, niezwykły pałac Stanisława Leszczyńskiego w Chanteheux, „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”, t. XIX, Warszawa 1974, s. 293.
↑Jan Ostrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-02-20].[martwy link]
↑Dyrektor Zamku Królewskiego na Wawelu laureatem Nagrody im. Klemensa Bąkowskiego [online], dzieje.pl, 6 kwietnia 2016 [dostęp 2022-02-20].
↑Powołano dyrektorów Zamku Królewskiego na Wawelu i Muzeum Narodowego w Krakowie [online], dzieje.pl, 18 października 2019 [dostęp 2020-02-10].
↑Skład Sejmiku Województwa Małopolskiego w kadencji 1998–2002 [online], malopolska.pl [dostęp 2022-02-20].
↑ ab„Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności”, R. 2020, Kraków 2021, s. 11, 14 [dostęp 2022-02-05].
↑A.A.BetlejA.A. i inni red., Velis quod possis. Studia z historii sztuki ofiarowane profesorowi Janowi Ostrowskiemu, Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „Societas Vistulana”, 2017, s. 11–22, ISBN 978-83-7581-235-0.
↑Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, J.K.J.K.Ostrowski (red.), t. 1–23, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 1993–2015.brak strony (książka)
↑Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 grudnia 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 30, poz. 337).
↑Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 lipca 2000 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 30, poz. 621).
↑Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 listopada 1994 r. o nadaniu orderu (M.P. z 1995 r. nr 4, poz. 49).
↑10542/AB XXIV. GP – Anfragebeantwortung (elektr. übermittelte Version) [online], parlament.gv.at, 23 kwietnia 2012, s. 999 [dostęp 2017-09-22](niem.).
↑Apdovanotų asmenų duomenų bazė [online], lrp.lt [dostęp 2022-02-14](lit.).
↑Commendatore dell'Ordine della Stella d'Italia (già Stella della solidarietà italiana) [online], quirinale.it [dostęp 2022-02-05].
↑Legia Honorowa dla prof. Ostrowskiego, gazeta.pl, 3 marca 2011 [zarchiwizowane 2012-07-30].
↑Ordonnance Souveraine n° 4.047 du 20 novembre 2012 portant nominations dans l’Ordre de Saint-Charles [online], legimonaco.mc, 23 listopada 2012 [dostęp 2013-12-10](fr.).
↑A.A.BetlejA.A., Kronika Instytutu Historii Sztuki UJ za rok 2017, „Modus: Prace z historii sztuki”, Nr 18, Kraków 2018, s. 181 [dostęp 2019-07-29].
↑Laureaci Medalu „Cracoviae Merenti” w VIII kadencji 2018–2023 [online], krakow.pl [dostęp 2022-02-14].
↑Laureaci nagrody „Krakowskiej Książki Miesiąca” w latach 2009–1995 [online], biblioteka.krakow.pl [dostęp 2023-06-27].
↑Wręczenie nagród Miasta Krakowa za rok 2010, uj.edu.pl, 10 listopada 2010 [zarchiwizowane 2012-12-21].
↑Profesor Jan Ostrowski odznaczony Złotym Medalem „Plus Ratio Quam Vis” [online], uj.edu.pl, 16 grudnia 2018 [dostęp 2019-07-20].
Bibliografia
Prof. dr hab. Jan Ostrowski [online], uj.edu.pl [dostęp 2022-02-20].
Jan Ostrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-02-20].[martwy link]
J.J.KapuścikJ.J. (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. III: M–R, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2000, s. 388.
Linki zewnętrzne
Jan K. Ostrowski: publikacje w cyfrowych zasobach Biblioteki Uniwersyteckiej w Heidelbergu [online], uni-heidelberg.de [dostęp 2022-02-17](ang.).
Jan K. Ostrowski [online], ihs.uj.edu.pl [dostęp 2022-02-17].