 Jan Krzysztof Ardanowski (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1961 |
|---|---|
| Minister rolnictwa i rozwoju wsi | |
| Okres |
od 20 czerwca 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi | |
| Okres |
od 3 listopada 2005 |
| Przynależność polityczna | |
| |
| Odznaczenia | |
  
| |
Jan Krzysztof Ardanowski (ur. 11 lutego 1961 w Czernikowie) – polski polityk, rolnik i samorządowiec. W latach 2005–2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w latach 2007–2010 doradca prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. wsi i rolnictwa, w latach 2018–2020 minister rolnictwa i rozwoju wsi, poseł na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji (od 2011).
Od listopada 1980[1] działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Po prowokacji bydgoskiej uczestniczył w strajku studenckim[1]. Od kwietnia 1981 był redaktorem naczelnym opozycyjnego pisma „Indeks”. W listopadzie i grudniu 1981 przewodniczył kolejnemu strajkowi na swojej uczelni[1][2].
W 1985 ukończył studia na Wydziale Rolniczym Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy. Zajął się zawodowo prowadzeniem kilkunastohektarowego gospodarstwa rolnego w miejscowości Krobia pod Toruniem[2]. Od 1992 do 2002 był wiceprzewodniczącym Krajowej Rady Doradztwa Rolniczego. Od 1993 działał w PSL-Porozumieniu Ludowym. W okresie 1998–2002 z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność zasiadał w sejmiku kujawsko-pomorskim I kadencji.
W 2001 związał się z Prawem i Sprawiedliwością. W latach 2003–2007 prezesował Krajowej Radzie Izb Rolniczych w Warszawie. Od 3 listopada 2005 do 21 grudnia 2007 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Od stycznia 2008 był doradcą prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego ds. wsi i rolnictwa. W 2010 ponownie został wybrany do sejmiku kujawsko-pomorskiego[3].
W wyborach w 2011 uzyskał mandat poselski, kandydując jako lider listy PiS w okręgu toruńskim i otrzymując 14 841 głosów[4]. W 2015 krótko był okręgowym pełnomocnikiem PiS w okręgu toruńsko-włocławskim[2]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymał 18 366 głosów[5]. W Sejmie VIII kadencji został wiceprzewodniczącym Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz członkiem Komisji do Spraw Energii i Skarbu Państwa[6]. Zaangażował się w prace nad ustawą o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych oraz przewodził grupie posłów, która zaproponowała powszechnie krytykowaną nowelizację ustawy o ochronie przyrody. W lutym 2018 Polsko-Izraelska Grupa Parlamentarna wybrała go na przewodniczącego tego gremium[2].
19 czerwca 2018 na wniosek premiera Mateusza Morawieckiego prezydent RP Andrzej Duda powołał Jana Krzysztofa Ardanowskiego na urząd ministra rolnictwa i rozwoju wsi w miejsce Krzysztofa Jurgiela[7][8] (ze skutkiem od następnego dnia)[9]. W lipcu 2018 zapowiedział odstąpienie od planowanego wprowadzenia zakazu hodowli zwierząt futerkowych przy jednoczesnym wprowadzeniu systemu certyfikacji[10], wycofanie z Sejmu przygotowanego przez posłów PiS projektu ustawy zakazującej uboju rytualnego[11] i rezygnację z planowanej przez poprzednika budowy na wschodniej granicy płotu mającego stanowić ochronę przed dzikami mogącymi roznosić chorobę ASF[12]. W kwietniu 2019 Sejm odrzucił wotum nieufności złożone wobec niego w lutym 2019 przez Platformę Obywatelską (przeciw zagłosowało 233 posłów)[13].
W wyborach w 2019 Jan Krzysztof Ardanowski z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 76 267 głosów[14]. 15 listopada 2019 ponownie objął urząd ministra rolnictwa i rozwoju wsi, wchodząc w skład powołanego wówczas drugiego rządu dotychczasowego premiera[15].
We wrześniu 2020 został zawieszony przez prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego w prawach członka partii za złamanie dyscypliny klubowej, głosując przeciw nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt[16]. 6 października 2020 zakończył pełnienie funkcji ministra[17]. W listopadzie tego samego roku został przywrócony w prawach członka partii[18].
W grudniu 2020 prezydent Andrzej Duda powierzył mu funkcję przewodniczącego powołanej wówczas Rady ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich[19]. W wyborach w 2023 został po raz kolejny wybrany do Sejmu (z wynikiem 28 658 głosów)[20]. W Sejmie X kadencji zasiadł w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi[21].
Syn Mieczysława i Albiny[22]. Jest żonaty z Marleną z domu Templin, również absolwentką ATR[23], z którą ma pięcioro dzieci[24].
Amatorsko zajął się badaniami historycznymi dotyczącymi losu Żydówek, zmuszanych do niewolniczej pracy przy budowie umocnień i mordowanych w podobozie Baukommando Weichsel. Efektem tych badań była wydana w 2014, wraz z Pawłem Sztamą, książka zatytułowana Z głębokości wołam do Ciebie… (z podtytułem Tragedia kobiet pochodzenia żydowskiego, więzionych i mordowanych w podobozach KL Stutthof w okolicach Torunia w ostatnich miesiącach II wojny światowej)[2][25][26].
Jako minister rolnictwa był szeroko krytykowany przez organizacje ekologiczne (m.in. WWF i Greenpeace) za ustawę dotyczącą zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, nazywaną w mediach „lex Ardanowski”, przewidującą m.in. sanitarny odstrzał dzików i penalizację celowego utrudniania polowań przez osoby trzecie. Krytykowano też ministerialny sposób walki z ASF poprzez przeznaczanie środków finansowych głównie na odstrzał dzików, zamiast na zalecaną przez organizacje pozarządowe i naukowców bioasekurację[27][28][29].
Ministra krytykowano również za zezwolenie na używanie w Polsce szkodliwych dla pszczół i innych owadów zapylających pestycydów z grupy neonikotynoidów i odstąpienie tym samym od ogólnoeuropejskiego zakazu ich stosowania[30]. Kontrowersje wzbudzały też jego publiczne negatywne wypowiedzi pod adresem organizacji proekologicznych czy działaczy na rzecz praw zwierząt[31][32].
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
