Jan Kamiński
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1922
Jarosław

Data śmierci

3 stycznia 2016

Minister
Okres

od 27 marca 1976[1]
do 8 października 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Jan Kamiński (ur. 1 stycznia 1922 w Jarosławiu, zm. 3 stycznia 2016 w Warszawie[2]) – polski spółdzielca i polityk, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, minister bez teki i minister (1976–1980).

Życiorys

Syn Władysława i Anieli[2]. Od 1944 do 1945 służył w Wojsku Polskim w czasie II wojny światowej. W 1948 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończył Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi. Był działaczem spółdzielczym. W latach 1948–1951 pracował w Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Od 1951 do 1956 był zastępcą dyrektora i następnie dyrektorem Centralnego Zarządu Polskich Zakładów Zbożowych, a następnie, do 1957, dyrektorem departamentu w Ministerstwie Skupu. W latach 1957–1965 pełnił funkcję naczelnego dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Młynarskiego i następnie Centrali Przemysłu Zbożowo-Młynarskiego PZZ. Od 1965 do 1969 był wiceprezesem „Samopomocy Chłopskiej”. W latach 1969–1971 był związany z resortem przemysłu spożywczego i skupu, a od 1971 do 1988 był prezesem „Samopomocy Chłopskiej”. Od stycznia do marca 1976 pełnił urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego i Usług. W okresie od 27 marca 1976 do 8 października 1980 był ministrem bez teki w rządach Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego. Od czerwca 1976 był prezesem Naczelnej Rady Spółdzielczości.

W latach 1972–1985 był posłem na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji.

Od 1975 do 1981 i od 1986 do 1990 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego.

Śmierć

Grób Jana Kamińskiego i Jana Kulzy na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Zmarł 3 stycznia 2016 i 12 stycznia po mszy w Kościele św. Antoniego został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[3][4] (kwatera C16-1-1)[5].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Do 3 kwietnia 1980 jako minister bez teki.
  2. a b Jan Kamiński. rejestry-notarialne.pl.
  3. Jan Kamiński. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-01-21].
  4. Jan Kamiński. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-01-21].
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
  6. M.P. z 1955 r. nr 89, poz. 1118.
  7. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1082.
  8. Zasłużeni w rozwoju woj. katowickiego, „Trybuna Robotnicza”, nr 24, 30 stycznia 1978, s. 2.

Bibliografia

  • Leksykon Historii Polski z 1995
  • Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się