Uczył się zapewne w Bredzie lub Brukseli, być może w warsztacie Gerarda Davida. W 1503 został mistrzem w gildii św. Łukasza w Antwerpii pod nazwiskiem Jennyn de Hainaut. W 1508 został nadwornym malarzem książąt Burgundii. Na przełomie 1508/1509 towarzyszył Filipowi Burgundzkiemu w podróży do Włoch. Odwiedził Florencję, Rzym, Weronę i Wenecję. Tam zapoznał się z dziełami Andrei Mantegni, rzeźbą florencką oraz sztuką starożytnego Rzymu. Po powrocie do Niderlandów działał m.in. w Brukseli, Mechelen na dworze Małgorzaty Austriackiej oraz w Utrechcie. Ok. 1524 przeszedł na służbę Adolfa Burgundzkiego, markiza Veere i osiadł w Middelburgu.
Twórczość
Malował obrazy religijne i mitologiczne oraz portrety. Swoje prace sygnował „Jennin Gossart” lub „Joannes Malbodius”. Zachowało się ok. 80 jego obrazów oraz liczne rysunki (studia anatomiczne, akty, widoki klasycznej architektury). Zajmował się również grafiką.
Szczególnie upodobał sobie tematykę religijną. Malował niewielkich rozmiarów gotycyzujące tryptyki i dyptyki ołtarzowe oraz bardzo liczne i urozmaicone przedstawienia Madonny z Dzieciątkiem, często na tle italianizującej architektury. W pierwszym okresie twórczości (1509-13) pozostawał pod wpływem manieryzmu antwerpskiego (Ołtarz Świętej Rodziny, Tryptyk Malvagna) oraz tradycji malarstwa wczesnoniderlandzkiego Gerarda Davida, Hugona van der Goesa, a przede wszystkim Jana van Eycka (Chrystus z Marią i św. Janem, Św. Donacjan, Dyptyk Antonia Siciliano). Przełomem okazał się obraz Św. Łukasz malujący Madonnę (1515), łączący osiągnięcia sztuki włoskiej (sceneria klasycznej architektury, perspektywa geometryczna, mistrzowski światłocień) z elementami sztuki gotyckiej i północnoeuropejskiej (drobiazgowość, nadmiar elementów dekoracyjnych, bogactwo zdobień).
Miarę swego talentu przejawił w kompozycjach mitologicznych. Na zlecenie księcia Filipa Burgundzkiego wykonał w l. 1515-20 dekoracje do jego pałacu w Souburgu k. Middelburga. Stworzył serię naturalnej wielkości postaci mitologicznych, która nie przetrwała do naszych czasów. Zachowało się jedynie kilka mniejszych rysunków i grafik przedstawiających wersje dekoracji (Mars i Wenus, Herkules i Anteusz, Hermafoodyta i Salmacis) oraz jedyny wielkoformatowy obraz Neptun i Amfitryta (1516). Widać w nich wpływ rzeźby greckiej i rzymskiej oraz podpatrzoną u Mantegni umiejętność wiązania wielkich nieruchomych postaci z występującą w tle architekturą świątynną. Były to pierwsze akty świeckie w sztuce niderlandzkiej. Do tematyki mitologicznej powrócił w latach 20. XVI w. w niewielkich kompozycjach Wenus i Amor, Herkules i Dejanira, Wenus, Danae. Korzystając z miedziorytówAlbrechta Dürera wykonał też liczne przedstawienia Adama i Ewy.
Był też wybitnym portrecistą. Jego portrety (Szlachcic, Kupiec, Dziewczynka), tworzone w duch północnego realizmu, odznaczają się wnikliwą charakterystyką psychologiczną, prostotą kompozycji i doskonałością w odtwarzaniu różnych faktur: ciała, włosów, papieru, tkanin i klejnotów.
Biograf Karel van Mander nazywał go: „jednym z pierwszych, którzy przynieśli z Italii do Flandrii właściwy sposób komponowania i malowania scen ukazujących nagie postacie i inne tematy poetyckie, jakich wcześniej nie malowano w naszym kraju” (1604)[3]. Surowiej oceniał go Dürer: „Lepszy w wykonaniu niż w pomyśle”[4].
Dzieła
Tryptyk Świętej Rodziny - 1501-7, National Museum of Ancient Art, Lizbona
WendyW.BeckettWendyW., 1000 arcydzieł, EwaE.Gorządek (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4218-3, OCLC 749354342.brak strony (książka)
Adam Bochnak, Historia sztuki nowożytnej, t. 1, Warszawa: PWN, 1983, ISBN 83-01-03173-5
Robert Genaille, Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975.
Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6
Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9
Stefano Zuffi, Wielki słownik malarzy, t. 2, Warszawa: HPS, 2006, ISBN 83-60688-16-8
_(Netherlandish_-_The_Holy_Family_-_Google_Art_Project.jpg)
