Grupę języków rdzennej ludności obu Ameryk wydziela się ze względów czysto geograficznych, jak dotąd nie udało się bowiem ustalić ich wzajemnego pokrewieństwa. Grupa ta jest silnie zróżnicowana i w dalszym ciągu, ze względu na słaby stopień poznania wielu należących do niej języków (zwłaszcza tych z obszaru Amazonii), nie ma wśród językoznawców zgody co do ich ostatecznej klasyfikacji. Udało się jednak wydzielić kilka rodzin językowych, co do których aktualnie nie zgłasza się już zastrzeżeń albo które uznawane są przez zdecydowaną większość specjalistów.
Poniżej podano zestawienie ważniejszych uznawanych przez większość specjalistów rodzin językowych wśród języków autochtoniczych obu Ameryk.
Ponadto wydziela się również ligę języków paleoamerykańskich oraz wiele języków izolowanych.
Szacuje się, że językami autochtonicznej ludności obu Ameryk posługuje się dziś od 15 do 20 milionów osób. Wiele języków pierwotnych mieszkańców Ameryki wymarło wraz z najazdem ludności europejskiej z powodu wyniszczania bądź asymilacji plemion indiańskich. Współcześnie najliczniej reprezentowane są języki autochtoniczne w Ameryce Południowej: keczua – 11 mln mówiących, guarani – 2 mln, ajmara – 2 mln. Natomiast w Ameryce Północnej najliczniej reprezentowana jest rodzina na-dene – około 350–400 tys. mówiących.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.