Języki biu-mandara A – w klasyfikacji Paula Newmana z 1990 roku jest to podgałąź gałęzi biu-mandara rodziny języków czadyjskich. Zalicza się do niej około 65 języków, używanych w Nigerii, Czadzie i Kamerunie.
Paul Newman podzielił języki biu-mandara „A” na następujące grupy językowe:
- Grupa tera – podzielić ją można na dwie podgrupy:
- języki: tera, dżara
- języki: ga'anda, hona
- Grupa bura – podzielić ją można na dwie podgrupy:
- języki: bura, czibak, putaj
- języki: kilba, margi
- Grupa higi – należą tu języki higi, bana, hja
- Grupa mandara – podzielić ją można na dwie podgrupy:
- języki: mandara, dghwede, glavda, guduf, gvoko, podoko
- języki: lamang, mabas
- Grupa matakam – podzielić ją można na trzy podgrupy:
- języki: matakam, czuvok, mefele, balda, gisiga, mofu-gudur, północny mofu, dugwor, merej, zulgo, mada, moloko, mujang, uldeme
- język muktile
- języki: mboku, ndreme
- Grupa sukur z językiem sukur
- Grupa daba – należą tu języki daba, buwal, gawar, hina
- Grupa bata – podzielić ją można na dwie podgrupy:
- języki: bata, guda, holma, nzangi
- języki: gudu, ngwaba
Bibliografia
- Stanisław Piłaszewicz, Języki czadyjskie, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 1998, s. 50–51 i nast.
