| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
169–180 tys. | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | zag | ||
| ISO 639-3 | zag | ||
| IETF | zag | ||
| Glottolog | zagh1240 | ||
| Ethnologue | zag | ||
| WALS | zag | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język zaghawa – język z rodziny nilo-saharyjskiej z gałęzi języków saharyjskich, używany przez lud Zaghawa w środkowo-wschodnim Czadzie oraz w północno-zachodnim Sudanie (Darfur).
Liczba osób używających języka zaghawa jest niepewna. Szacunkowe dane podają liczby między 169 tys.[1] a 180 tys.[2]
Określenie zaghawa zostało nadane przez obcych. Lud ten używa wobec siebie określenia Beri, zaś swój język nazywa beri-a. Istnieje szereg dialektów języka zaghawa, wśród nich jest m.in. bidayat, będący ojczystym dialektem byłego prezydenta Czadu, Idrissa Déby.
Wśród użytkowników języka zaghawa powszechnie używane są również dialekty języka arabskiego.
W latach 50. XX w. Adam Tajir, szkolny nauczyciel, stworzył dla zapisu języka zaghawa alfabet, oparty na plemiennych znakach identyfikacyjnych ludu Zaghawa. Wzorem dla opracowania tego alfabetu było pismo arabskie. Z wielu względów (m.in. tego, że znaki były dość skomplikowane) trudne było opracowanie czcionek tego alfabetu do użytku komputerowego. Dlatego też w 2000 r. Siddik Adam Issa wprowadził do istniejącego systemu szereg zmian, tworząc jego uproszczoną wersję. W 2007 opracowane zostały czcionki, które pozwalają na wykorzystanie alfabetu zaghawa do pracy na komputerze.
Równolegle prowadzi się prace nad rozwojem piśmiennictwa opartego na piśmie arabskim.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.