|
Ten artykuł od 2022-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
martwy | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | xpr | ||
IETF | xpr | ||
Glottolog | part1239 | ||
SIL | xpr | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język partyjski – wymarły zachodnioirański język okresu średnioirańskiego[1]. Był używany w starożytnej Partii, na terenie dzisiejszego Iranu. Był językiem urzędowym obok języka greckiego w okresie Arsacydów między III w. p.n.e. a III w. n.e.
Został poddany silnym wpływom wschodnioirańskich języków Azji Środkowej[2].
Najstarsze zapiski języka partyjskiego to ostraki z Nisy koło Aszchabadu z I w.p.n.e. Język partyjski zapisywany był, podobnie jak średnioperski, uproszczonym pismem aramejskim, przez Manichejczyków zaś – pismem manichejskim. Zawierał zaledwie 17 liter.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.