 |
Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| Obszar |
Indie (stany Madhya Pradesh, Chhattisgarh, Andhra Pradesh i Maharasztra) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 2,9 mln (2011) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | gon | ||
| ISO 639-3 | gon | ||
| IETF | gon | ||
| Glottolog | nort3258 | ||
| Ethnologue | gon | ||
| GOST 7.75–97 | гон 153 | ||
| WALS | gon | ||
| SIL | gon | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język gondi (Gōndi) – język drawidyjski używany przez Adiwasich z plemienia Gondów w środkowych Indiach. Według danych z 2011 r. wszystkimi odmianami gondi posługuje się 2,9 mln ludzi[1].
W klasyfikacji Ethnologue stanowi tzw. makrojęzyk, w ramach którego wyróżniono trzy języki gondi[2]. W 1997 r. odnotowano, że gondi północny ma blisko 2 mln użytkowników[1]. W 2015 r. odmiany adilabad i aheri liczyły kolejno 300 tys. i 150 tys. mówiących[3][4].
Nie posiada pisanej literatury, lecz ustna tradycja literacka (opowieści, pieśni weselne) jest bardzo bogata. Zapisywany bywa pismem dewanagari lub telugu.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.