ब्रज भाषा
bradź bhasza
Obszar

Indie

Liczba mówiących

44 tys.

Pismo/alfabet

dewanagari

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-2 bra
ISO 639-3 bra
IETF bra
Glottolog braj1242
Ethnologue bra
SIL HND
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku hindi
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bradź, bradź bhasza (hindi ब्रज भाषा) – język w środkowych Indiach, jeden z głównych dialektów literackich języka hindi używany w tzw. „regionie bradź” (bradź bhumi) w obszarze hindi zachodniego (paścim hindi).

Lokalizacja

Słowo bradź dosłownie znaczy „obora, zagroda”. Bradź bhumi to pojęcie bardziej kulturowe niż polityczne. Obejmuje, znany z tradycji pasterskich w stanie Uttar Pradesh, region następujących miast: Agra, Aligarh, Badayu, Bareli, Dhaulapur, Eta, Mainnpur, Mathura. W okresie wojen, opisanych w Mahabharacie, był odrębnym państwem. Kojarzony jest przede wszystkim z miejscem narodzin i dzieciństwa Kryszny.

Historia

Powstał z dialektu apabharanśi śauraseni na początku drugiego tysiąclecia n.e. Preferowany był, jako medium ekspresji poetyckiej, zwłaszcza w ramach ruchu religijnego bhakti. Funkcję wiodącego dialektu literackiego prozy hindi przejął następnie dialekt khariboli w XIX w. W poezji bradźbhasza rolę dominującego dialektu utrzymał do początków XX wieku.

Podobne warianty językowe

  • bradźbuli – dialekt hindi pośredni pomiędzy maithili i bengali z wpływami słownictwa bradź bhasza, używany przez średniowiecznych poetów krisznaickich w Bengalu, Asamie i Orisie.

Przedstawiciele

Tworzyli w nim wielcy poeci:

  • Asztaćhapa;
  • Amir Chusru;
  • Biharilal (1595–1664);
  • Bhuszan (1612–1714);
  • Bhai Gurdas;
  • Ćaube Bihari Lal (1603–1663);
  • Dhruwadas (1563–1643):
  • Hariaudh (1865–1941);
  • Hariśćandra (1850–1885):
  • Mira Bai;
  • Surdas (1478–1582);

jak również pisarze:

  • Bharatendu (1850–1855);
  • Indradźit;
  • Lallulal (1763–1825);

Bradź jest również głównym językiem pieśni należących do tradycji tzw. klasycznej muzyki hindustani.

Bibliografia

  • Danuta Stasik: Język hindi cz.1 i 2, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 1994/97, ISBN 83-86483-01-6
  • Tatiana Rutkowska, Danuta Stasik, Zarys historii literatury hindi, Warszawa, 1992

Linki zewnętrzne

  • Dane Ethnologue dla bradź

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się