| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
25 (2010) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | mis | ||
| ISO 639-3 | alr | ||
| IETF | alr | ||
| Glottolog | alut1245 | ||
| Ethnologue | alr | ||
| WALS | alu | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język alutorski – wymierający język z rodziny czukocko-kamczackiej, używany na półwyspie kamczackim w Rosji. W 2010 r. posługiwało się nim 25 osób[1].
Jest blisko spokrewniony z językiem koriackim[2] i bywa uznawany za jego dialekt[3].
Wyróżnia się trzy grupy dialektalne: alutorski właściwy, karaga, palana[3]. Zróżnicowanie wewnętrzne nie zostało dobrze przebadane. Dialekty karaga i palana dają się rozpatrywać jako odrębne (choć pokrewne) języki[4].
Prawie wymarły, został praktycznie wyparty przez język rosyjski. Jego użytkownicy to osoby w podeszłym wieku[1]. Nigdy nie wykształcił tradycji literackiej[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
