Агъул чIал
Obszar

Federacja Rosyjska

Liczba mówiących

ok. 29 tys.

Pismo/alfabet

zmodyfikowana cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulujący Institut jazyka, litieratury i iskusstwa im. Gamzata Cadasy↗
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony↗
Ethnologue 6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-3 agx
IETF agx
Glottolog aghu1253
Ethnologue agx
WALS agl
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język agulski (agulski агъул чIал, ros. агульский язык) – język Agulów, zamieszkujących południowo-wschodnią część Dagestanu. Należy do zespołu samurskiego, podgrupy dagestańskiej w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich.

W 1989 r. odnotowano, że ma blisko 18 tys. użytkowników[1]. Według danych z 2010 r. posługuje się nim ok. 29 tys. osób, przede wszystkim w dwu rejonach Dagestanu, agulskim i kurachskim[2]. Niemniej jest zdecydowanie zagrożony wymarciem ze względu na obecność innych, dominujących lokalnie języków (lakijskiego, tabasarańskiego i lezgińskiego) oraz wzrastający wpływ rosyjskiego[1].

Język agulski genetycznie najbliżej spokrewniony jest z językiem tabasarańskim. Jego unikatową cechą jest odróżnianie spółgłosek nagłośniowych i krtaniowych.

Wyróżnia się dwa główne dialekty języka agulskiego: kuszański i agulski właściwy oraz trzy drobniejsze gwary lokalne.

Od początku lat 90. prowadzi się próby stworzenia piśmiennictwa w oparciu o cyrylicę rosyjską. Powstały już pierwsze podręczniki do nauki języka dla dzieci, wydano także pierwsze zbiorki poezji w języku agulskim.

Studia nad językiem agulskim zapoczątkował niemiecki kaukazolog, Adolf Dirr (1867–1930), publikując w 1907 r. w Tbilisi pracę pt. Агульский язык.

Alfabet

А а Б б В в Г г Гъ гъ Гь гь ГI гI Д д Дж дж
Е е Ё ё Ж ж З з И и Й й К к Кк кк Къ къ
Кь кь КI кI Л л М м Н н О о П п Пп пп ПI пI
Р р С с Т т Тт тт ТI тI У у Уь уь Ф ф Х х
Хъ хъ Хь хь XI хI Ц ц ЦI цI Ч ч Чч чч ЧI чI Ш ш
Щ щ ъ I ы ь Э э Ю ю Я я

Przypisy

  1. a b Salminen 2007 ↓, s. 235.
  2. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Aghul, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).

Bibliografia

  • Tapani Salminen, Europe and North Asia, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Bibliografia prac dotyczących języka agulskiego. [dostęp 2010-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 sierpnia 2007)].
  • Aghul. Endangered Languages Project. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  • Aghul, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2023-09-24] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się