| |
| Imię i nazwisko |
Jørgen Liebenberg Bentzon |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Jørgen Liebenberg Bentzon[1] (ur. 14 lutego 1897 w Kopenhadze, zm. 9 lipca 1951 w Hørsholm[1][2]) – duński kompozytor.
Był kuzynem kompozytora Nielsa Viggo Bentzona[1][2] i flecisty Johana Svenda Bentzona[1]. Studiował w Kopenhadze u Carla Nielsena (1915–1917)[1][2] oraz w Lipsku u Sigfrida Karg-Elerta (1920–1921)[1]. Ukończył także studia prawnicze i podjął pracę w duńskim Ministerstwie Sprawiedliwości, pełnił też funkcję pisarza sądowego w duńskim Sądzie Najwyższym[2]. Od 1927 do 1930 roku przewodniczył duńskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej[1]. W latach 1934–1936 był przewodniczącym Duńskiego Stowarzyszenia Muzyków[1]. W 1931 roku wspólnie z Finnem Høffdingiem założył szkołę muzyczną, której do 1946 roku był współdyrektorem[1].
Nawiązywał do dorobku Carla Nielsena i Paula Hindemitha, prezentując postawę antyromantyczną[1]. Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje muzyka kameralna, w której stosował specyficzną technikę polifoniczną, polegającą na łączeniu różnych pod względem wyrazowych linii melodycznych, pozbawioną imitacji[1]. Starał się zachować balans między klasyczną równowagą w konstrukcji dzieła a rysami lirycznymi[1]. Tworzył muzykę zrozumiałą dla szerokiej publiczności, świadomie trzymając się prostego stylu, wolnego od elementów języka muzycznego typowych dla muzyki współczesnej[1].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
