Data i miejsce urodzenia |
1944 |
---|---|
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Rzeźba pt. „Rodzący się kościół” – na ścianie prezbiterialnej w Świątyni Bł. Radzyma Gaudentego w Gnieźnie i wiele innych |
Józef Petruk (ur. 1944 w Poznaniu) – polski rzeźbiarz, pedagog.
Rzeźbiarstwo studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Poznaniu w pracowniach prof. Jacka Pugeta i doc. Magdaleny Więcek w latach 1963–1969[1]. Od 1987 przez dwie kadencje (do 1993) pełnił funkcję dziekana Wydziału Wychowania Plastycznego. W latach 1993–1996 był kierownikiem Katedry Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, od 2005 do 2008 był dziekanem Wydziału Rzeźby i Działań Przestrzennych. Obecnie jest prodziekanem ww. Wydziału. Jego pracownię opuściło ponad pięćdziesięciu dyplomatów, nad którymi sprawował opiekę merytoryczną. Laureat licznych nagród. Reprezentuje również Wielkopolski Związek Artystów Rzeźbiarzy.
Jego twórczość rzeźbiarska obejmuje różne formy: pomniki, rzeźbę monumentalną, rzeźbę nagrobną, popiersia, płaskorzeźby, tablice, małe formy rzeźbiarskie, medale, plakiety, projekty odznaczeń, ale także rysunek, grafikę i malarstwo. W 2016, w Muzeum Literackim Henryka Sienkiewicza w Poznaniu, zorganizowana została wystawa prac malarskich Józefa Petruka zatytułowana Moje pejzaże[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.