Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1839 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 lipca 1872 |
Miejsce spoczynku |
cmentarz Rakowicki w Krakowie |
Zawód, zajęcie |
pisarz, publicysta |
Józef Narzymski (ur. 8 lutego 1839 w Radzikach Małych, zm. 5 lipca 1872 w Jaworzu) – polski powieściopisarz, dramaturg i publicysta; członek Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym. Właściciel majątku w Bogatem koło Przasnysza.
Pochodził z patriotycznego rodu szlacheckiego. Przed wybuchem powstania brał czynny udział w konspiracji, politycznych manifestacjach. Debiutował artykułami publicystycznymi w roku 1861 na łamach prasy warszawskiej. Współpracował wtedy szczególnie z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Gazetą Warszawską”. Początkowo pisał o poezji romantycznej, którą wysoko cenił (zwłaszcza twórczość Juliusza Słowackiego). Po upadku powstania przebywał w Paryżu i Dreźnie, w 1868 powrócił do kraju i zamieszkał w Krakowie. Pisał wtedy do „Kraju”, „Sobótki” i „Tygodnika Wielkopolskiego”.
Chorował na gruźlicę. W roku 1871 udał się do Włoch w celu leczenia. Zmarł w wieku 33 lat, 5 lipca 1872 roku w czasie podróży powrotnej do ojczyzny. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1].
W Krakowie znajduje się ulica jego imienia[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.