 |
Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Sobór Opieki Matki Bożej w Izmaile | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Powierzchnia |
53 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-4841 | ||||
| Kod pocztowy |
68600 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
BH | ||||
Położenie na mapie obwodu odeskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 45°21′06″N 28°50′11″E/45,351667 28,836389
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Izmaił (ukr. Ізмаїл) – miasto w południowej części Ukrainy, w obwodzie odeskim na brzegu Kilii. Rosjanie stanowią 42,7% ludności miasta, Ukraińcy 38%, Bułgarzy 10% i Mołdawianie 4,3%.
Izmaił znajduje się w obszarze historycznej krainy Budziak, będącej częścią dawnej Besarabii. W XII w. była to genueńska warownia, następnie w obrębie Hospodarstwa Mołdawskiego. Izmaił zdobyty został przez Turków i od XVI w. stanowił jedną z najsilniejszych twierdz tureckich (w 1569 sułtan Selim II osadził tu Tatarów nogajskich). W XVII w. był najeżdzany i w 1633 zburzony przez Kozaków. Od XVIII w. stanowił obiekt rywalizacji wojny turecko-rosyjskiej (1790 zdobyty przez Aleksandra Suworowa), po kongresie berlińskim (1878) został anektowany przez Rosję.
W latach 1918–1940 Besarabia została dołączona do Rumunii, a miasto stało się częścią Królestwa Rumunii. Po okupowaniu w 1940 r. (patrz Pakt Ribbentrop-Mołotow) przez ZSRR w latach 1941–1944 zostało odzyskane przez wojska rumuńskie. W 1945 r. ponownie przeszedł do ZSRR. Od 1991 r. stał się miastem obwodu odeskiego na Ukrainie.
W mieście tym urodził się Wiktor Kemula – polski chemik, profesor, uważany za twórcę polskiej szkoły polarografii.
Przemysł głównie spożywczy (ryby, przetwórstwo owocowo-warzywne), celulozowo-papierniczy: stocznia remontowa; port dostępny dla statków morskich.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
