 Ireneusz Krzemiński (2019) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 czerwca 1949 |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1980 |
| Habilitacja |
1993 |
| Profesura |
2013 |
| Odznaczenia | |
| |
Ireneusz Krzemiński (ur. 22 czerwca 1949 w Ciechanowie) – polski socjolog, profesor nauk humanistycznych.
W 1972 ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1980 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy pt. Kontrowersje wokół kontynuacji myśli teoretycznej G.H. Meada i meta-teoretyczne problemy współczesnej socjologii. Promotorem jego doktoratu był profesor Stefan Nowak. W 1993 habilitował się w oparciu o dorobek naukowy oraz publikację zatytułowaną Co się dzieje między ludźmi? Analiza teorii interakcji społecznych. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Od 1972 związany zawodowo z Instytutem Socjologii UW. W 1996 objął na tej uczelni stanowisko profesora. W latach 1997–1998 był profesorem Uniwersytetu Gdańskiego. W okresie 2001–2002 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Zarządzania Personelem, później był prorektorem Wyższej Szkoły Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia. Został też wykładowcą na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.
Został członkiem zarządu polskiego PEN Clubu. Był związany ze środowiskiem gdańskich liberałów. Na początku lat 90. należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, bez powodzenia w 1991 kandydował z listy tej partii do Sejmu.
Autor licznych publikacji dotyczących procesów zachodzących w społeczeństwach demokratycznych i komentator bieżących procesów politycznych w Polsce. Zajął się tematyką antysemityzmu we współczesnej Polsce, w Instytucie Socjologii UW kierował projektem poświęconym sytuacji mniejszości seksualnych w Polsce w świetle badań empirycznych. W 2002 został członkiem Rady Konsultacyjnej Centrum Monitoringu Wolności Prasy Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[1]. Autor artykułów w „Przeglądzie Politycznym”, a także w „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej” i magazynie „Nigdy Więcej”[2].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015)[3][4]. Wyróżniony Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Jana Strzeleckiego (1992)[5].
W grudniu 2010 na łamach czasopisma „Replika” publicznie potwierdził, że jest gejem[6]. W lipcu 2010 informację tę podał za jego zgodą, cytując jego wypowiedź, „The New York Times”[6].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
