Ikaźń
Ilustracja
Kościół Bożego Ciała
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Wysokość

167 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


295[1]

Nr kierunkowy

+375 02153

Kod pocztowy

211970

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ikaźń”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Ikaźń”
Ziemia55°37′N 27°16′E/55,616667 27,266667

Ikaźń (biał. Іказнь) – agromiasteczko (do 2009 r. wieś), dawne miasteczko, położone na Białorusi w rejonie brasławskim obwodu witebskiego.

Siedziba parafii prawosławnej (pw. św. Mikołaja Cudotwórcy)[2] i rzymskokatolickiej (pw. Bożego Ciała).

Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie brasławskim województwa wileńskiego[3].

Historia

Miasteczko założone na przełomie XV i XVI wieku przez sekretarza królewskiego Jana Sapiehę, który otrzymuje przywilej na budowę zamku. Już w 1515 zamek oblegały wojska moskiewskie, a miasto uległo spaleniu. W 1555 roku wzmiankowano, że w Ikaźni znajdował się zbór helwecki[4]. W czasie wojny w 1561 zamek nie został zdobyty. W 1654 zamek został zajęty przez Carstwo Moskiewskie w czasie wojny polsko-rosyjskiej, a w 1655 przez Szwedów. W XVIII wieku miasto zniszczone w czasie walk stronników króla Stanisława Leszczyńskiego i Augusta Mocnego Sasa wspieranego przez Rosję.

W czasach zaborów miasteczko w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[5].

W 1919 roku proboszcz tutejszej parafii katolickiej, ks. Michał Buklarewicz, w dniu 27 czerwca został ujęty przez bolszewików i rozstrzelany razem ze swoją siostrą. Na ich płycie nagrobnej naniesiono inskrypcję: „Zamordowani za miłość do ojczyzny i ludzi”[6].

Po Pokoju ryskim Ikaźń powróciła do Polski. W latach 1921–1945 miasteczko leżało w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, od 1926 roku w powiecie brasławskim, w gminie Przebrodzie.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 509 osób, 367 było wyznania rzymskokatolickiego, 105 prawosławnego a 37 mojżeszowego. Jednocześnie 247 mieszkańców zadeklarowało polską, 225 białoruską a 37 żydowską przynależność narodową. Było tu 99 budynków mieszkalnych[7]. W 1931 w 96 domach zamieszkiwało 480 osób[8].

Zabytki

  • kościół Najświętszego Bożego Ciała z 1912 w miejscu starszego z 1593. Kościół zbudowano w stylu neogotyckim. Jest to kościół parafialny.
  • cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja z 1905 w miejscu starszej z 1500; parafialna
  • wały zamku Sapiehów z XVI wieku

Parafia Kościoła rzymskokatolickiego

Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego podlegają parafii Bożego Ciała w Ikaźni.

Galeria

Bibliografia

  • Grzegorz Rąkowski, Wśród jezior i mszarów Wileńszczyzny, Rewasz 2000

Linki zewnętrzne

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Браславское благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-03-16]. (ros.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 75.
  4. Otton Hedemann, Historia powiatu brasławskiego [online], polona.pl [dostęp 2023-10-11] (pol.).
  5. Bielowce, wieś, powiat dzisieński, gmina Przebrodź, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 142.
  6. Ikaźń na Bracławszczyźnie|czerwiec 2019 | Stowarzyszenie Traugutt.org [online] [dostęp 2023-10-04] (pol.).
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 71.
  8. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 9.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się