Ignalino
Ignalina
Ilustracja
Ignalina 2009 r.:
widok z ulicy Turistų na północ, w ulicę Laisvės
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

ignaliński

Burmistrz

Valentinas Rumbutis

Powierzchnia

6,9 km²

Populacja (2005)
• liczba ludności
• gęstość


6307
914 os./km²

Nr kierunkowy

386

Kod pocztowy

LT-30122

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ignalino”
Ziemia55°21′N 26°10′E/55,350000 26,166667
Strona internetowa

Ignalino (lit. Ignalina) – miasto na Litwie, w okręgu uciańskim, położone w północno-wschodniej części kraju w Auksztocie. W okresie II Rzeczypospolitej w województwie wileńskim, powiecie święciańskim, gminie Daugieliszki.

Siedziba rejonu i gminy, ok. 7,5 tys. mieszkańców (w całym starostwie ok. 25 tys.). W okolicy miasta utworzony w 1974 r. Auksztocki Park Narodowy (21 2100 2ha), liczne jeziora (ok. 200, w samym Parku ponad sto) i pierwotne lasy.

Od nazwy Ignalina wzięła nazwę wybudowana w tamtej okolicy w czasach ZSRR Ignalińska Elektrownia Jądrowa typu czarnobylskiego (RBMK-1500). Wraz z elektrownią zbudowano tam od podstaw trzydziestotysięczne miasto Wisaginia, w którym mieszkają pracownicy elektrowni[1].

Historia

Podczas okupacji hitlerowskiej na początku lipca 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1200 osób. 27 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do obozu na poligonie obok Nowych Święcian. W październiku 1941 roku więźniów obozu (ok. 8 tys. osób) zamordowano[2].

Współpraca zagraniczna

Zobacz też

Przypisy

  1. Robert Mickiewicz. Litwa żegna elektrownię w Ignalinie. „Rzeczpospolita”, s. A12, 2009-12-31. (pol.). 
  2. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1059.

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się