liceum ogólnokształcące | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Kostrzewskiego 3 |
Data założenia |
15 października 1863 |
Patron | |
Dyrektor |
mgr Paweł Matkowski |
Wicedyrektorzy |
mgr Agnieszka Janas, mgr Joanna Aleksiewicz-Zdeb |
Położenie na mapie Gniezna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego | |
52°32′01″N 17°35′01″E/52,533611 17,583611 | |
Strona internetowa |
I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie (dawniej Królewskie Gimnazjum Gnieźnieńskie, Państwowe Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie, Liceum Ogólnokształcące nr 16 im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie) – najstarsza szkoła średnia w Gnieźnie[1], jedno z trzech liceów ogólnokształcących na terenie miasta. Należy do Stowarzyszenia Najstarszych Szkół w Polsce[2].
W 1863 roku władze zaboru pruskiego zgodziły się na utworzenie w Gnieźnie tzw. Wyższej Szkoły Miejskiej dla Chłopców z niemieckim językiem wykładowym. Jej uroczyste otwarcie nastąpiło 15 października 1863 roku, a trzy lata później szkoła została upaństwowiona. Odtąd nosiła nazwę Królewskie Gimnazjum Gnieźnieńskie. Młodzież polska, wyrażając sprzeciw wobec polityki germanizacyjnej, w 1894 roku założyła konspiracyjną organizację – Towarzystwo im. Tomasza Zana. Pokłosiem jej działalności stał się udział uczniów szkoły w powstaniu wielkopolskim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, szkoła wznowiła działalność jako Gimnazjum i Szkoła Realna w Gnieźnie. W roku szkolnym 1920/1921 nastąpiła pełna jej repolonizacja. Szkoła otrzymała sztandar, w 1929 roku nadano jej imię Bolesława Chrobrego. W tym okresie rozpoczęto także publikację szkolnej gazetki Brzask. Po zakończeniu niemieckiej okupacji, w marcu 1945 roku szkoła wznowiła działalność jako Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie. W szkole działała antykomunistyczna Podziemna Armia Skautowska. Od roku szkolnego 1951/1952 placówka stała się koedukacyjna. Od 1947 roku, na kilka dni przed uroczystością Wszystkich Świętych odbywa się Apel Poległych. W czasie jego trwania oddawany jest hołd dla zmarłych pracowników i uczniów szkoły. W latach 70. został napisany hymn szkoły, a także rozpoczęto obchodzenie Święta Patrona w dniu 18 kwietnia – w dniu prawdopodobnej koronacji pierwszego króla Polski. W 1978 roku szkołę przeniesiono z dotychczasowego budynku do nowo wybudowanego kompleksu. Nowy budynek powstał jako szkoła tysiąclecia dla uczczenia Tysiąclecia Państwa Polskiego, które obchodzono w 1966 roku. W skład kompleksu miały wejść budynek muzeum, szkoła wraz z aulą, hala sportowa, amfiteatr, internat, stołówka i zespół obiektów sportowych[3]. Z planowanych części ostatecznie wybudowane zostało Muzeum Początków Państwa Polskiego. 29 kwietnia 2000 roku w auli szkoły odbyło się wyjazdowe posiedzenie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji[4]. W auli odbywają się też Zjazdy gnieźnieńskie. Co pięć lat obchodzony jest jubileusz istnienia szkoły – zjazd jej absolwentów, zrzeszonych w Stowarzyszeniu Absolwentów I LO w Gnieźnie[1]. W styczniu 2017 roku szkoła, jako jedyna w Gnieźnie, uzyskała odznakę Brązowa Szkoła 2017 w plebiscycie szkół ponadgimnazjalnych Perspektywy, zajmując 400. miejsce w Polsce[5][6].
W szkole nauka odbywa się w klasach o profilu:
W latach 2004–2015 prowadzony był eksperyment pedagogiczny klasa akademicka, zatwierdzony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, przy współpracy z Instytutem Kultury Europejskiej[7][8].
Imię Nazwisko | Okres sprawowania urzędu |
---|---|
ks. prof. Leon Łagoda | 1918-1919 |
dr Stanisław Drzażdżyński | 1919-1925 |
mgr Jan Birgfellner | 1925-1939 |
mgr Józef Sosna | 1945-1950 |
mgr Tadeusz Mallow | 1950-1951 |
mgr Mieczysław Rajewski | 1951-1952 |
mgr Edmund Justynowicz | 1952-1956 |
mgr Józef Sosna | 1956-1961 |
mgr Marian Bittner | 1961-1971 |
mgr Władysław Sobczak | 1971-1978 |
dr Paweł Kiczyłło | 1978-1986 |
mgr Ryszard Karmoliński | 1986-1991 |
mgr Bożena Politowicz | 1991-2001 |
mgr Bogusława Młodzikowska | 2001-2016 |
mgr Paweł Matkowski | 2016- |
W 1998 roku ukazała się monografia Z dziejów Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie autorstwa Ewy Mundt, absolwentki szkoły. I Liceum posiada także opracowane biogramy absolwentów – Wielką Księgę Chrobrzaków[1].
Ceremoniał szkoły, poza tradycyjnymi akademiami, związanymi ze świętami państwowymi, tworzą również[10]:
Uczniowie mają możliwość wzięcia udziału w wymianach międzynarodowych z Anglią, Danią, Holandią i Niemcami[11]. Ponadto w szkole działają cztery koła pozalekcyjne – Szkolne Koło PCK[12], projekt Książnica.pl[13], Szkolne Koło Turystyczne Włóczykij[14] i Koło Naukowe 3D[15]. Organizowane są akcje ekologiczne i prozdrowotne (m.in. regularne honorowe oddawanie krwi). Szkoła organizuje także tzw. debaty oksfordzkie, będące publicznymi dyskusjami na różne tematy polityczne czy światopoglądowe[16]. W szkole realizowane są projekty bezpośredniego wsparcia uczniów – Na dobry początek, skierowany dla uczniów klas pierwszych, Wspieramy Maturzystów oraz Tutoring[17].
Szkoła mieści się w kompleksie, nazywanym Pomnikiem, wybudowanym z okazji Tysiąclecia Państwa Polskiego. Według planów, szkoła miała posiadać własny internat, stołówkę i zespół obiektów sportowych wraz z pełnowymiarową halą i aulę. Autorami projektu byli Jerzy Schmidt, Włodzimierz Wojciechowski, Bogdan Celichowski, Wojciech Kasprzycki oraz Józef Kopczyński. Ostatecznie, poza budynkiem muzeum, powstał sam gmach szkoły i aula. W 2011 roku, w wyniku prac remontowych, prowadzonych przez muzeum, szkoła straciła dostęp do pomieszczeń, które dotychczas wykorzystywała jako bibliotekę i czytelnię[18]. W 2014 roku wybudowano w patio budynku nową bibliotekę wraz z czytelnią[19].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.