| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
3Ca3(PO4)2·Ca(OH)2 lub Ca10(OH)2(PO4)6 |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5 |
| Łupliwość |
słaba |
| Układ krystalograficzny |
heksagonalny |
| Gęstość minerału |
3,14–3,21 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, szara, żółta, zielonożółta |
| Rysa |
biała |
Hydroksyapatyt (symbole: HAp, OHAp lub HA) – minerał zbudowany z hydroksyfosforanu wapnia o wzorze chemicznym Ca10(PO4)6(OH)2, zapisywanym też jako 3Ca3(PO4)2·Ca(OH)2. Stanowi mineralne rusztowanie tkanki łącznej, odpowiedzialnej za mechaniczną wytrzymałość kości.
Hydroksyapatyt występuje w przyrodzie w postaci minerałów oraz jest nieorganicznym składnikiem kości i zębów. Stanowi w nich rusztowanie zapewniające mechaniczne właściwości. W kościach ma postać bardzo długich kryształów, tzw. mikrofibryl, stosunek ich długości do szerokości sięga 1000 do 1.
Syntetyczny hydroksyapatyt wytwarza się również w celach medycznych[1]. Z uwagi na nie najlepsze właściwości mechaniczne nie stosuje się go na całe implanty, lecz dzięki dobrej biozgodności znalazł zastosowanie do stymulowania rozwoju kości w niewielkich ubytkach kostnych oraz jako pokrycia na wszczepy (np. endoproteza biodra). Dzieje się tak, gdyż stosunek zawartości wapnia do fosforu w hydroksyapatycie jest prawie taki sam jak w kościach. Tytanowe implanty, które pokrywa się hydroksyapatytem, mają wiele zalet:
Metody produkcji ceramiki hydroksyapatytowej bazują na wytwarzaniu proszków, które się następnie spieka. Jako substraty stosuje się substancje pochodzenia naturalnego (minerały: bruszyt, monetyt oraz argonit produkowany ze sproszkowanych koralowców) oraz związki syntetyczne. Stosuje się kilka metod wytwarzania proszków:
Warstwy wierzchnie z hydroksyapatytu są nakładane głównie technikami plazmowymi.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
