Hovawart o czarnym umaszczeniu | |
Kraj pochodzenia | |
---|---|
Wymiary | |
Wysokość |
suki 58–65 psy 63–70 cm |
Masa |
suki ok. 30, psy ok. 40 kg |
Klasyfikacja | |
FCI |
Grupa II, sekcja 2, |
CKC |
Grupa 3 (Working) |
KC(UK) |
Working |
UKC |
Grupa 1 – Guardian Dog (wzorzec według FCI) |
Wzorce rasy | |
|
Hovawart – rasa psa zaliczana do grupy molosów, wyhodowana w średniowiecznych Niemczech jako pies obronny, zrekonstruowana w XX wieku. Typ wilkowaty[2].
W literaturze niemieckiej, pochodzącej z okresu średniowiecza są spotykane częste wzmianki o psie figurującym pod nazwą „hovewart” lub „Hofwarth” (np. w średniowiecznym kodeksie praw nazwanym „Zwierciadło saskie” z 1220 roku[3]). Przedstawiany tam był jako wierny stróż należący do drobnej szlachty i ludzi pochodzenia chłopskiego. Obecnego hovawarta nie można uznać za bezpośredniego potomka psów germańskich, jednak na pewno ma wiele wspólnego z licznie występującymi w dawnej środkowej Europie psami podwórzowymi średniej wielkości. Na początku XX wieku podjęto w Niemczech próby odtworzenia tej rasy. Jednym z pierwszych hodowców był Kurt König, twórca kontrowersyjnej teorii o jednorodnym i różnorodnym pochodzeniu zwierząt domowych. Kojarzył głównie psy wiejskie z Harzu, Odenwaldu, a także z nowofundlandami (w dawnym lekkim typie) i pasterskimi psami perskimi.
W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.2 – Molosy typu górskiego[4]. Hovawarta obowiązują próby pracy[1].
Hovawarty w usposobieniu są wesołe, skore do wspólnych zabaw z członkami rodziny. Mają dość silne poczucie dominacji, stąd wymagają kontaktu z ludźmi o stabilnej osobowości i konsekwentnym, zdecydowanym podejściu. Sprawiają jednak trudności w układaniu. Odzwyczaić od czegoś psa tej rasy jest niełatwe. Hovawarty są bowiem dosyć sprytne i znajdują zwykle wyjście z sytuacji, które są mu pokazywane w czasie treningu. Uczenie hovawarta reguły przynoszenia patyka i oddawania go bywa w przypadku pewnych osobników trudne, gdyż pies może uznać coś rzuconego mu za jego własność. Zwierzęta te są wierne i oddane opiekunowi.
Współcześnie jest psem wielostronnie wykorzystywanym, także w służbie policyjnej i ratunkowej.
Szata w utrzymaniu nie jest kłopotliwa. Z racji żywego usposobienia tego psa należy zapewnić mu sporo ruchu i zajęcia na wolnym powietrzu.
Hovawarty występują w trzech odmianach kolorystycznych: blond, czarny podpalany i czarny.
Zainteresowanie tą rasą w Polsce wzrasta.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.