Cyklotron za pomocą którego w 1940 roku dokonano odkrycia neptunu (Uniwersytet Kalifornijski)

Tabela przedstawia historie odkryć poszczególnych pierwiastków chemicznych

Data odkrycia Gdzie lub przez kogo odkryty Nazwa Symbol Uwagi
czasy przedhistoryczne miedź Cu Prawdopodobnie na Bliskim Wschodzie, 9000 lat p.n.e.[1]
czasy przedhistoryczne srebro Ag
czasy przedhistoryczne złoto Au
czasy przedhistoryczne węgiel C
czasy przedhistoryczne żelazo Fe
czasy przedhistoryczne rtęć Hg
czasy przedhistoryczne ołów Pb
czasy przedhistoryczne siarka S
czasy przedhistoryczne cyna Sn
ok. 1000 Indie/Chiny cynk Zn w 1746 Andreas Marggraf odkrył dla Europy
XIII w. św. Albert arsen As
1450 Tholden antymon Sb
ok. 1557 hiszpańscy zdobywcy Ameryki Płn. platyna Pt Antonio de Ulloa (ok. 1735) odkrył jako osobny pierwiastek
1669 Hennig Brand fosfor P
1737 George Brandt kobalt Co
1751 Axel Frederik Cronstedt nikiel Ni prawdopodobnie metal znany już w starożytności
1753 Claude Geoffroy Junine bizmut Bi
1755 Joseph Black magnez Mg Humphry Davy wyodrębnił czystą postać w 1808 r.
1771 Carl Scheele tlen O
1772 Daniel Rutherford azot N
1774 Carl Scheele bar Ba Humphry Davy w 1808 r. uzyskał czystą postać
1774 Carl Scheele chlor Cl Humphry Davy w 1810 odkrył, że chlor jest odrębnym pierwiastkiem
1774 Johan Gottlieb Gahn mangan Mn
1776 Henry Cavendish wodór H nazwę nadał Antoine Lavoisier
1778 Carl Scheele molibden Mo
1782 Franz Joseph Muller von Reichstein tellur Te
1783 Juan José Elhuyar i Fausto Elhuyar wolfram W
1787 Antoine Lavoisier krzem Si
1789 Martin Heinrich Klaproth uran U
1789 Martin Heinrich Klaproth cyrkon Zr wyodrębniony w 1824 przez Jonsa Jakoba Berzeliusa
1790 Adair Crawford stront Sr odkryty minerał; 1808 Humphry Davy wyodrębnił w czystej postaci
1791 William Gregor tytan Ti
1794 Johan Gadolin itr Y 1828 Friedrich Wöhler uzyskał czystą postać
1797-98 Louis Nicolas Vauquelin chrom Cr
1798 Louis Nicolas Vauquelin beryl Be Friedrich Wöhler i Antoine Bussy (1828) wyodrębnili wolny metal z jego soli
1801 Charles Hatchett niob Nb
1801 Andrés Manuel del Río wanad V
1802 Anders Gustaf Ekeberg tantal Ta wyodrębniony w 1820 przez Jonsa Jakoba Berzeliusa
1803 Jöns Jacob Berzelius, Wilhelm von Hisinger
oraz niezależnie Martin Heinrich Klaproth
cer Ce
1803 Smithson Tennant iryd Ir
1803 William Hyde Wollaston pallad Pd
1803 Smithson Tennant osm Os
1803 William Hyde Wollaston rod Rh
1807 Humphry Davy potas K
1807 Humphry Davy sód Na
1808 Humphry Davy wapń Ca
1808 Humphry Davy,
Joseph Gay-Lussac,
Louis Jacques Thénard
bor B substancja nierozpoznana jako pierwiastek; w 1824 r. dokonał tego Jöns Jacob Berzelius
1811 Barnard Courtois jod I
1817 Friedrich Strohmeyer kadm Cd
1817 Johann Arfvedson lit Li Humphry Davy wyodrębnił metal z jego soli
1817 Jöns Jacob Berzelius selen Se
1825 (1827?) Friedrich Wöhler glin Al
1826 Antoine Balard brom Br
1828 Jöns Jacob Berzelius tor Th
1839 Carl Gustaf Mosander lantan La
1843 Carl Gustaf Mosander erb Er czysta postać w 1934
1843 Carl Gustaf Mosander terb Tb
1844 Karl Claus ruten Ru
1853 Jean Charles de Marignac samar Sm
1860 Robert Bunsen,
Gustav Kirchhoff
cez Cs
1861 Robert Bunsen,
Gustav Kirchhoff
rubid Rb
1861 William Crookes tal Tl
1863 Ferdinand Reich,
Theodor Richter
ind In
1868 Pierre Janssen
Norman Lockyer (niezależnie)
hel He odkryty w koronie słonecznej podczas całkowitego zaćmienie Słońca; otrzymany w 1895 r. przez Williama Ramsaya
1875 Paul Émile Lecoq de Boisbaudran gal Ga przewidziany w 1869 r. przez Dymitra Mendelejewa oraz w 1870 r. przez niemieckiego chemika Juliusa Lothara Meyera
1878 Marc Delafontaine,
Jacques-Louis Soret
holm Ho
1879 Lars Fredrick Nilson skand Sc
1879 Per Teodor Cleve tul Tm
1880 Jean Charles de Marignac gadolin Gd
1885 Carl Auer von Welsbach neodym Nd
1885 Carl Auer von Welsbach prazeodym Pr
1886 Henri Moissan fluor F
1886 Paul Émile Lecoq de Boisbaudran dysproz Dy czysta postać uzyskana w latach 50. XX wieku
1886 Clemens Winkler german Ge przewidziany w 1871 przez Dmitrija Mendelejewa
1890 Paul Émile Lecoq de Boisbaudran europ Eu
1894 John William Strut,
William Ramsay
argon Ar przewidziany w 1775 przez Henry Cavendisha
1898 William Ramsay,
Morris Travers
krypton Kr
1898 William Ramsay,
Morris Travers
neon Ne
1898 Maria Skłodowska-Curie,
Pierre Curie
polon Po
1898 Maria Skłodowska-Curie,
Pierre Curie
rad Ra
1898 William Ramsay,
Morris Travers
ksenon Xe
1899 André-Louis Debierne aktyn Ac
1900 Friedrich Ernst Dorn radon Rn
1907 Georges Urbain i Carl Auer von Welsbach (niezależnie od siebie) iterb Yb
1907 Georges Urbain
Carl Auer von Welsbach niezależnie
lutet Lu
1913 Kazimierz Fajans, O. H. Göhring protaktyn Pa izotop 234; izotop 231 odkryty w 1918 r.
1914 Henry Moseley promet Pm przewidziany w 1902 przez Bohuslava Braunera
1922 Dirk Coster,
György von Hevesy
hafn Hf ogłoszenie 1922; pierwsza publikacja informująca o odkryciu 1923
1925 Walter Noddack,
Ida Tacke,
Otto Berg
ren Re
1937 Carlo Perrier,
Emilio Segrè
technet Tc
1939 Marguerite Perey frans Fr
1940 Dale Corson,
Kenneth MacKenzie,
Emilio Segrè
astat At synteza z rozpadu atomów bizmutu
1940 Edwin Mattison McMillan,
Philip Abelson
neptun Np powstały z rozpadu uranu
1940 Glenn Seaborg, Edwin Mattison McMillan, J. W. Kennedy, A. C. Wahl pluton Pu powstały z rozpadu uranu
1944 Glenn Seaborg, R.A. James,
L.O. Morgan, Albert Ghiorso
ameryk Am
1944 University of Berkley (USA) kiur Cm
1949 University of Berkley (USA) berkel Bk
17 marca 1950 Glenn T. Seaborg, Albert Ghiorso kaliforn Cf
1952 Albert Ghiorso
Greg Choppin (niezależnie)
einstein Es wykryty podczas wybuchu bomby wodorowej
1952 Albert Ghiorso ferm Fm wykryty podczas wybuchu bomby wodorowej
1955 Albert Ghiorso, Glenn T. Seaborg, Bernard Harvey, Greg Choppin mendelew Md powstały w wyniku rozpadu einsteinu 253Es
14 lutego 1961 Albert Ghiorso, Torbjorn Sikkeland,
Almon Larsh, Robert M. Latimer
lorens Lr powstały w wyniku rozbicia atomów kalifornu przez bombardowanie borem[2]
kwiecień 1958 Albert Ghiorso, Torbjorn Sikkeland,
John Walton, Robert M. Latimer
nobel No powstały w wyniku rozpadu kiuru
1964 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (ZSRR) rutherford Rf powstały w wyniku rozbicia atomów plutonu
1967 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (ZSRR) dubn Db powstały w wyniku rozbicia atomów ameryku
1974 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (ZSRR) seaborg Sg
1976 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (ZSRR) bohr Bh
29 sierpnia 1982 Peter Armbruster,
Gottfried Münzenberg
meitner Mt
1984 Peter Armbruster,
Gottfried Münzenberg
has Hs do 1997 jako unniloctium
9 listopada 1994 Instytut Badań Ciężkich Jonów w Wixhausen, Darmstadt (Niemcy) darmsztadt Ds do 2003 jako ununnilium
8 grudnia 1994 Instytut Badań Ciężkich Jonów w Wixhausen, Darmstadt (Niemcy) roentgen Rg do 2004 jako unununium
9 lutego 1996 Instytut Badań Ciężkich Jonów w Wixhausen, Darmstadt (Niemcy) kopernik Cn do 2010 jako ununbium
styczeń 1999 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (Rosja),
Lawrence Livermore National Laboratory (USA)
flerow Fl do 2012 jako ununquadium
styczeń 2001 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (Rosja) liwermor Lv do 2012 jako ununhexium
1 lutego 2004
/ 23 czerwca 2004
Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (Rosja),
Lawrence Livermore National Laboratory (USA)
/ Riken, Japonia[3][4]
nihon Nh do 2016 jako ununtrium
1 lutego 2004 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (Rosja),
Lawrence Livermore National Laboratory (USA)[5][4]
moskow Mc do 2016 jako ununpentium
10 października 2006 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (Rosja),
Lawrence Livermore National Laboratory (USA)[4]
oganeson Og do 2016 jako ununoctium
2009 Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych w Dubnej (Rosja),
Lawrence Livermore National Laboratory (USA)[6][4]
tenes Ts do 2016 jako ununseptium

Zobacz też

Przypisy

  1. CSA – Discovery Guides, A Brief History of Copper. CSA, 2005. [dostęp 2011-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (ang.).
  2. Albert Ghiorso, Torbjørn Sikkeland Sikkeland, Almon E. Larsh, Robert M. Latimer. New Element, Lawrencium, Atomic Number 103. „Physical Review Letters”. 6. 9. s. 473-475. 
  3. Riken: Search for element 113 concluded at last. AlphaGalileo, 2012-09-26. [dostęp 2014-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)]. (ang.).
  4. a b c d Elements 113, 115, 117, and 118 are now formally named nihonium (Nh), moscovium (Mc), tennessine (Ts), and oganesson (Og). IUPAC, 2016-11-30. [dostęp 2016-12-01].
  5. Existence of new element confirmed. Uniwersytet w Lund, 2013-08-27. [dostęp 2014-01-18]. (ang.).
  6. Russian Scientists Confirm 117th Element. RIA Novosti, 2012-06-25. [dostęp 2014-01-18]. (ang.).



Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się