Hilary Chełchowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1908
Mosaki-Stara Wieś, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1983
Warszawa, Polska

Członek Rady Państwa
Okres

od 5 kwietnia 1955
do 20 lutego 1957

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 10 czerwca 1950
do 21 listopada 1952

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Minister Państwowych Gospodarstw Rolnych
Okres

od 9 czerwca 1951
do 7 grudnia 1954

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Stanisław Radkiewicz

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy Medal za Warszawę 1939–1945
Grób Hilarego Chełchowskiego na cmentarzu komunalnym Północnym

Hilary Chełchowski (ur. 10 stycznia 1908 w Mosakach-Starej Wsi, zm. 10 grudnia 1983 w Warszawie) – polski cieśla i polityk komunistyczny. Wiceprezes Rady Ministrów (1950–1952), minister Państwowych Gospodarstw Rolnych (1951–1954) oraz członek Rady Państwa (1955–1957), poseł do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji.

Życiorys

Urodzony w drobnoszlacheckiej rodzinie Feliksa, dziedzica części wsi Mosaki-Stara Wieś, i Marianny z Milewskich[1]. W wieku dwóch lat osierocony przez ojca[2]. Uzyskał wykształcenie podstawowe. Pracował w latach 30. jako robotnik w Warszawie, od 1932 członek Komunistycznej Partii Polski.

Podczas II wojny światowej w Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, używał pseudonimu Długi Janek. Od 1942 członek Polskiej Partii Robotniczej, w 1943 był sekretarzem obwodu lubelskiego partii, potem (w tym samym roku) obwodu radomskiego. W latach 1943–1948 członek Komitetu Centralnego PPR, w latach 1944–1945 sekretarz obwodu radomsko-kieleckiego, w latach 1945–1948 kierownik Wydziału Rolnego KC, w latach 1945–1948 członek Sekretariatu KC, w 1948 zastępca członka Biura Politycznego KC PPR i członek Biura Organizacyjnego KC.

Od 1948 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, nadal należał do kierownictwa partii i pełnił funkcje: członka Komitetu Centralnego (1948–1959), zastępcy członka Biura Politycznego KC (1948–1956), członka Biura Organizacyjnego KC (1948–1954), zastępcy członka KC (1959–1964), kierownika Wydziału Rolnego KC (1948–1950).

Zajmował także funkcje w administracji rządowej – w latach 1950–1952 wicepremier, w latach 1951–1954 minister Państwowych Gospodarstw Rolnych, w okresie 14.12.1954–18.12.1956 przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu[3], w latach 1955–1957 członek Rady Państwa. 5 października 1956 na plenum Komitetu Wojewódzkiego PZPR (woj. wrocławskie) wygłosił referat, który stał się pretekstem do ataków ze strony prasy i organizacji młodzieżowych (Związku Młodzieży Polskiej), co spowodowało odsunięcie od ważnych funkcji państwowych i partyjnych. Objął stanowisko pełnomocnika rządu ds. rozlokowania i zatrudnienia w rolnictwie repatriantów powracających z ZSRR[4]. Od 1960 na emeryturze.

W latach 1945–1956 poseł do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji, kierował parlamentarnymi komisjami ds. rolnictwa (1947–1948 – Komisja Rolna, 1948–1949 – Komisja Rolnictwa i Leśnictwa, 1949–1950 – Komisja Rolnictwa i Reform Rolnych).

Uważany za wpływową postać wśród „natolińczyków” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych[5]. Aktywny członek powołanej przez Kazimierza Mijala nielegalnej Komunistycznej Partii Polski. 30 września 1974 zwrócił legitymację członkowską PZPR do podstawowej organizacji partyjnej Warszawa-Mokotów.

Mieszkał w Warszawie. Był żonaty z Zofią z Makowskich (1910–1999).

Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej (kwatera E-V-2-2-2)[6].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Archiwum Państwowe w Mławie, ASC Krasne, chrzest 8/1908.
  2. Archiwum Państwowe w Mławie, ASC Krasne, zgony 75/1910.
  3. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 110. ISBN 83-7384-561-5.
  4. Tomasz Pohorecki, Polowanie z nagonką, [w:] Gazeta Południowa 10(166)/2008.
  5. Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62. ISBN 83-7066-208-0.
  6. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-03-11] (pol.).
  7. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
  8. Odznaczenia albańskie dla członków delegacji zagranicznych [w:] "Dziennik Bałtycki", nr 337, 7 grudnia 1950, s. 1.

Bibliografia

  • T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991.
  • Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
  • Informacje w BIP IPN.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się