Henryk Hawrylak
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1924
Lublin

Data śmierci

21 listopada 2013

Profesor nauk technicznych
Specjalność: mechanika maszyn i procesów
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1961

Profesura

1969

Doktor honoris causa
Politechnika Wrocławska – 2000
Politechnika Koszalińska – 2005
Politechnika Lubelska – 2005
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Dziekan
Wydział

Mechaniczny

Okres spraw.

1967–1975
1990–1993

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Henryk Hawrylak (ur. 25 maja 1924 w Lublinie, zm. 21 listopada 2013[1]) – polski profesor, inżynier mechanik, specjalista w dziedzinie budowy i eksploatacji maszyn górnictwa odkrywkowego.

Życiorys

Od 1945 związany był ściśle z Wrocławiem, gdzie studiował i aktywnie uczestniczył zarówno w odbudowie miasta, jak i życia akademickiego wrocławskich uczelni. Studia ukończył w 1950, w 1961 obronił pracę doktorską, w 1965 habilitował się, w 1969 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1975 – zwyczajnego. Mąż architekt Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak i ojciec Katarzyny Hawrylak-Brzezowskiej, miejskiego konserwatora zabytków (1995–2017)[2] we Wrocławiu.

Jego działalność naukowa koncentrowała się na badaniach wpływu używanych w górnictwie narzędzi urabiania kopalin na geologię górotworu. Stworzył w tej dziedzinie szkołę naukową, której współpraca z innymi ośrodkami naukowymi, badawczo-rozwojowymi i przemysłowymi zaowocowała stworzeniem polskich koparek wielonaczyniowych i ładowarko-zwałowarek, produkowanych w zunifikowanych seriach. Ze szkoły tej wyszło do 2005 pięciu profesorów i czterech doktorów habilitowanych.

Był autorem ponad 120 publikacji naukowych (w tym 8 książkowych) i 90 niepublikowanych prac przeznaczonych dla przemysłu oraz promotorem 16 doktoratów. Przez ćwierć wieku kierował utworzonym przez siebie Zakładem Maszyn i Urządzeń Górnictwa Odkrywkowego w Instytucie Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn Politechniki Wrocławskiej, był też dyrektorem tego Instytutu oraz prodziekanem i dziekanem Wydziału Mechanicznego PWr, Przewodniczącym Prezydium Senatu uczelni i Pełnomocnikiem Rektora ds. Rozwoju Kadry Naukowej. Członek Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk, członek prezydium Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów (naukowych), Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Górnictwa Odkrywkowego „Poltegor-Instytut” we Wrocławiu.

Wielokrotnie wyróżniany i odznaczany za działalność naukową, dydaktyczną i społeczną; między innymi, w roku 2000, otrzymał tytuł doktora honoris causa macierzystej Politechniki Wrocławskiej[3], a w 2005 – Politechniki Koszalińskiej[4] oraz Lubelskiej[5].

Przypisy

  1. mgosz: Zmarł prof. Henryk Hawrylak z Politechniki Wrocławskiej. wroclaw.gazeta.pl, 2013-11-26. [dostęp 2013-11-27]. (pol.).
  2. Adriana Boruszewska: Wrocław: Kontrowersyjna konserwator zabytków kończy pracę. Gazeta Wrocławska, 2017-01-26. [dostęp 2018-02-26]. (pol.).
  3. Tytuły doktora honoris causa nadane przez Politechnikę Wrocławską. portal.pwr.wroc.pl. [dostęp 2011-02-23].
  4. Historia uczelni. tu.koszalin.pl. [dostęp 2011-02-23].
  5. Doktorzy honoris causa PL. pollub.pl. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 maja 2011)].

Linki zewnętrzne

  • Prof. zw. dr hab. in Henryk Hawrylak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2008-06-19].[martwy link]

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się