 Benefis Henryka Buszki w ramach projektu „Twórcy Śląskiej Architektury” prowadzonego przez Bibliotekę Śląską w Katowicach, 2014 r. | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 września 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 lipca 2015 |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
modernizm |
| Ważne dzieła | |
| |
Henryk Bronisław Buszko (ur. 3 września 1924 we Lwowie, zm. 31 lipca 2015 w Katowicach[1]) – polski architekt, przedstawiciel modernizmu, urbanista, nauczyciel akademicki, od 1949 członek Stowarzyszenia Architektów Polskich; jeden z najwybitniejszych architektów doby modernizmu w Polsce, laureat Honorowej Nagrody SARP (1975) i Nagrody im. Karola Miarki (2012)[2].
Urodzony we Lwowie, po śmierci ojca przeniósł się z matką do Hrubieszowa (1931), następnie (od 1936) mieszkał w Nowym Targu. W czasie II wojny światowej walczył w kompanii obrony Podhala[3]. Po kampanii wrześniowej wrócił do Nowego Targu. Absolwent Technikum Wodno-Melioracyjnego w Nowym Targu (1941-1944), naukę kontynuował na Wydziale Architektury przy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945-1949)[3].
W latach 1949–1958 pracował w biurze architektonicznym Miastoprojekt Katowice, we współpracy z Aleksandrem Frantą i Jerzym Gottfriedem. Od 1958 prowadził z Aleksandrem Frantą państwową Pracownię Projektów Budownictwa Ogólnego (PPBO) w Katowicach. W latach 1970–1978 uczył na Politechnice Śląskiej. W latach 1957–1959 – prezes Zarządu Okręgowego SARP Katowice. W latach 1965–1969 i 1972-1975 – prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Architektów Polskich. Przyczynił się m.in. do ustanowienia Honorowej Nagrody SARP (1966), adaptacji zamku w Tucznie na Dom Architekta (ukończona w 1976) oraz budowy pawilonu wystawowego przy Pałacu Zamoyskich – siedzibie SARP w Warszawie.
.jpg)
(przy współpracy Aleksandra Franty i Jerzego Gottfrieda)
(przy współpracy Aleksandra Franty)
.jpg)
.jpg)
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
