Pierre Roger de Beaufort | ||
Papież Biskup Rzymu | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1329 | |
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Papież | ||
Okres sprawowania |
1370–1378 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Diakonat |
28 maja 1348 | |
Prezbiterat |
4 stycznia 1371 | |
Nominacja biskupia |
30 grudnia 1370 | |
Sakra biskupia |
5 stycznia 1371 | |
Kreacja kardynalska |
28 maja 1348 | |
Kościół tytularny | ||
Pontyfikat |
30 grudnia 1370 |
Data konsekracji |
5 stycznia 1371 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce |
Pałac Apostolski w Awinionie |
Konsekrator |
Grzegorz XI (łac. Gregorius XI, właśc. Pierre Roger de Beaufort; ur. w 1329 w Maumont koło Limoges, zm. 27 marca 1378 w Rzymie[1]) – papież w okresie od 30 grudnia 1370 do 27 marca 1378[2]. Ostatni z papieży „niewoli awiniońskiej”[1].
Był synem Guillaume'a de Beauforta i Marie du Chambon, bratankiem papieża Klemensa VI[1]. W wieku 11 lat otrzymał godność kanonika w Paryżu, a jako 19-latek został, z nominacji stryja, kardynałem-diakonem S. Maria Nuova[1]. Studiował prawo w Perugii[1]. Sprawował funkcję archiprezbitera bazylik patriarchalnych Świętego Jana na Lateranie oraz Matki Bożej Większej, a od 5 listopada 1369 był protodiakonem Świętego Kolegium Kardynałów[3].
Po śmierci Urbana V (1370), został jednogłośnie wybrany na dwudniowym konklawe w Awinionie na papieża; przyjął imię Grzegorza XI[1]. Kontynuując działania swojego poprzednika, który próbował zakończyć rezydencję papieży w Awinionie, 13 września 1376 papież opuścił swoją dotychczasową siedzibę za namową Katarzyny ze Sieny[2]. Było to możliwe głównie dzięki działaniom kardynała Egidio Albornoza we Włoszech[1]. Pomimo wielu przeciwności, jak choćby pustego skarbca i zagrożenia płynącego od rodu Viscontich, 17 stycznia 1377 papież dotarł do Rzymu[1]. Antyfrancuskie nastroje, wzmagane działaniami wojennymi (wojna z Florencją i Bolonią) legata papieskiego, kardynała Roberta z Genewy, zmusiły Grzegorza do opuszczenia Rzymu w maju 1377[1]. Wyjechał do Anagni, a ostatecznie mógł powrócić w listopadzie tegoż roku[1]. W marcu 1378 rozpoczęła się konferencja pokojowa, mająca zakończyć walki pomiędzy Państwem Kościelnym a zbuntowanymi miastami[1]. Grzegorz nie dożył jednak jej zakończenia – zmarł 27 marca i został pochowany w bazylice S. Maria Nuova w Rzymie[1] Był ostatnim Francuzem na tronie papieskim (nie licząc antypapieży obediencji awiniońskiej).
Jako papież podjął próbę reformy zakonu joannitów i dominikanów, ustanawiając urząd kardynała-protektora[1]. Zajmował się tępieniem herezji i poprosił o pomoc w tej misji, króla Francji Karola V[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.