Grzegorz I (ur. w X wieku, zm. ok. 1012[1]) – hrabia Tusculum, konsul rzymski i senator[2].
Był synem Teofilakta, wnukiem Alberyka II[1]. Około 961 roku został konsulem, a od 980 nosił przydomek vir illustrissimus[2]. Początkowo sprzyjał papieżom, zwłaszcza Sylwestrowi II i cesarzowi Ottonowi II[3]. Na początku XI wieku podniósł bunt przeciwko Ottonowi III i władzy Krescencjuszy, w wyniku czego cesarz musiał uciec z Rzymu 6 lutego 1001[4]. Rok później Grzegorz przejął władzę w mieście[4]. W 1009 roku papieżem wybrany został Sergiusz IV, za pontyfikatu którego Krescencjusze częściowo utracili swoje wpływy[3].
Był żonaty z Marią, z którą miał trzech synów: Teofilakta, Romanusa i Alberyka III[1]. Grzegorz zmarł przed 11 lipca 1012 roku, a po śmierci papieża Sergiusza, następcą na Stolicy Piotrowej stanął syn hrabiego, Teofilakt (papież Benedykt VIII)[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.