| Kardynał prezbiter | |
| Miejsce urodzenia |
Rzym |
|---|---|
| Data śmierci |
11 maja 1208 |
| Legat papieski na Węgrzech i Dalmacji | |
| Okres sprawowania |
1199-1200, 1207-1208 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
najpóźniej 12 marca 1188 |
| Prezbiterat |
23 grudnia 1200 |
| Kreacja kardynalska |
12 marca 1188 |
| Kościół tytularny |
S. Maria in Aquiro (12 marca 1188) |
Gregorio Crescenzi (ur. w Rzymie, zm. 11 maja 1208 roku) – włoski kardynał[1].
Był synem Crescentiusa Francucii i stryjem kardynała Gregorio Crescenzi[2][1]. Należał do szlacheckiej rodziny rzymskiej Crescenzi, która jednak nie miała nic wspólnego z rządzącym Rzymem w X wieku rodem Krescencjuszy[1]. W 1184 był kanonikiem bazyliki watykańskiej[3]. Został kardynałem diakonem S. Maria in Aquiro 12 marca 1188 z nominacji papieża Klemensa III[2][1]. Jako kardynał diakon sygnował bulle papieskie między 5 kwietnia 1188 a 26 listopada 1199[2][1]. Uczestniczył w papieskich elekcjach w 1191 i w 1198[2]. W 1192 razem z kardynałem biskupem Albinem z Albano uczestniczył w negocjacjach, które doprowadziły do zawarcia konkordatu w Gravina z królem Sycylii Tankredem[1]. 1 października 1193 uczestniczył w uroczystościach kanonizacyjnych Jana Gwalberta[1]. W sierpniu 1198 Innocenty III mianował go rektorem księstwa Spoleto i hrabstwa Asyżu[1].
Na początku 1199 roku został wysłany do Węgier, by doprowadzić do pokoju pomiędzy królem Emerykiem, a jego bratem Andrzejem[2]. 23 grudnia 1200 został mianowany kardynałem prezbiterem S. Vitale[2][1]. Jako kardynał prezbiter sygnował ponad 70 bulli Innocentego III datowanych między 3 lutego 1201 a 23 sierpnia 1207[1]. Latem 1207 roku ponownie został wysłany do Węgier, jako legat papieski[2]. Przed wyruszeniem w podróż sporządził testament; jest on pierwszym znanym kardynałem, który uzyskał od papieża zgodę na sporządzenie takiego dokumentu (tzw. facultas testandi), gdyż do tej pory mienie należące do zmarłego kardynała przypadało Stolicy Apostolskiej[1].
Gregorio najprawdopodobniej nie powrócił już z Węgier do Rzymu, gdyż nie sygnował już żadnych papieskich dokumentów wystawionych po 23 sierpnia 1207[1]. Poważne poszlaki wskazują, że zmarł w drodze powrotnej, już po wypełnieniu swej misji na Węgrzech, gdyż jego pobyt w tym kraju w pierwszych latach panowania króla Andrzeja II (pan. 1205–1235) jest udokumentowany w źródłach węgierskich, niestety bez żadnych konkretnych dat[1]. W nekrologu bolońskiej kongregacji S. Maria di Reno oraz w Liber Anniversarum bazyliki watykańskiej odnotowano jego zgon pod datą 11 maja 1208[4].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
