Granica międzypaństwowa
Mapa
Państwa graniczące

 Francja
 Hiszpania

Okres istnienia

w obecnym przebiegu od 1856

W obecnym przebiegu
Długość

623 km

Liczba przejść granicznych

brak[1]

Słupek graniczny

Granica francusko-hiszpańska – międzypaństwowa granica, wewnętrzna w Unii Europejskiej, wyznaczona pomiędzy Francją i Hiszpanią na trzech odcinkach o łącznej długości około 623 km. Od 1995 roku jest granicą wewnętrzną strefy Schengen.

Przebieg

Granica przebiega od Hendaye i Irun (43°22′32″N 1°47′31″E/43,375556 1,791944) na zachodzie przez Pireneje do Cerbère i Portbou nad Morzem Śródziemnym (42°26′09″N 3°10′26″E/42,435833 3,173889). Granicę na dwie części rozdziela odcinek, na którym oba kraje graniczą z górskim księstwem Andory (od 42°36′13″N 1°26′30″E/42,603611 1,441667 do 42°30′09″N 1°43′34″E/42,502500 1,726111). Trzecim odcinkiem jest granica wokół hiszpańskiej eksklawy Llívia. Ponadto na rzece Bidasoa znajduje się wyspa Faisans, która jest kondominium obu państw.

Terytoria przyległe:

Kształtowanie

Granica w Pirenejach rozdzielała ziemie hiszpańskie i francuskie od średniowiecza. Formalnie wyznaczona została w 1659 roku w pokoju pirenejskim, który przyznawał część hiszpańskich ziem Francji, szczegóły zmiany granicznej w dolinie Querol ustalono w traktacie z Llívii. Później zawierano porozumienia dotyczące niewielkich odcinków granicy, m.in. w Perpignan w 1764 roku ustalono rozgraniczenie między Perthus i Ampurdán, a w 1785 roku w Elizondo sprecyzowano rozgraniczenie Aldudes i Valcarlos.

Ostatnie większe umowy graniczne zawarto w Bayonnie pomiędzy 1856 i 1868 rokiem, za rządów Izabeli II i Napoleona III.

  • traktat z 1856 roku rozgraniczył regiony Guipuzcoa i Nawarrę
  • traktat z 1862 roku rozgraniczył regiony Huesca i Lleida
  • traktat z 1866 roku rozgraniczył regiony Andorry i brzegi Morza Śródziemnego
  • traktat końcowy z 1868 roku

W 1980 roku ustalono ściśle granicę w tunelu Bielsa – Aragnouet, w 1984 roku ustalono wymianę terytoriów o powierzchni 2710 m².

Demarkacja

Od czasu zawarcia traktatu z Bayonny, granica jest wyznaczona w terenie przez 602 znaki graniczne, które są ponumerowane od zachodu do wschodu. Pierwszy słupek umieszczony został nad brzegiem ujścia rzeki Bidasoa, a ostatni na przylądku na południe od Cèrbere. Słupki oznaczone są przez kolejne liczby i litery. Kolejnych 45 słupków wyznacza natomiast granicę wokół enklawy Llivia, są one zaznaczone przeciwnie do ruchu wskazówek zegara począwszy od numeru 1 umieszczonego przy wejściu drogi RD-68 na teren enklawy.

Główne przejścia graniczne

  • Hendaya / Irun
  • Ibardin
  • Larrún
  • Col de Lizuniage
  • Col de Lizarrieta
  • Urdax / Ainhoa
  • Col d'Iguskiegui
  • Col d'Ispéguy
  • Col d'Esnazu
  • Arnéguy / Valcarlos
  • Port de Larrau
  • Col de la Pierre Saint-Martin
  • Pas d'Arlas
  • Somport
  • Portalet d’Aneu
  • Port de Boucharo
  • Túnel de Bielsa-Aragnouet
  • Col du Portillon
  • Pont du Roi
  • Bourg-Madame / Puigcerdà
  • Col d'Ares
  • Col du Perthus
  • Col des Balistres (Cerbère / Portbou)

Przypisy

  1. Oba kraje należą do strefy Schengen, możliwe przekraczanie na całej długości

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się