Karta 16r | |
Oznaczenie |
Rps 8004 II |
---|---|
Autor iluminacji | |
Data powstania |
poł. XV w. |
Miejsce powstania |
północna Francja |
Zawartość | |
Język | |
Technika | |
Rozmiary |
23×16,5 cm |
Liczba kart |
191 |
Miejsce przechowywania |
Godzinki wilanowskie (łac. Officium parvum Beatae Mariae Virginis ad usum Ecclesiae Romanae) – bogato zdobiony manuskrypt godzinek z połowy XV w., znajdujący się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie.
Manuskrypt powstał w połowie XV wieku[1][2]. Pochodzi prawdopodobnie z północnej Francji (być może z Pikardii), na co wskazują imiona świętych umieszczone w kalendarzu liturgicznym[1][2]. Na początku XIX w. (prawdopodobnie w latach 1808–1809) kodeks został zakupiony we Francji przez Stanisława Kostkę Potockiego[1]. Przechowywany był następnie w Bibliotece Wilanowskiej, zaś w 1923 trafił z jej zbiorami do Biblioteki Narodowej[1]. W 1939 został ewakuowany do Kanady, skąd wrócił w 1959[1]. Obecnie w zbiorach Biblioteki Narodowej nosi sygnaturę Rps 8004 II (dawniejsze sygnatury manuskryptu to: Nr. 72., Wil. D.XXIX.1.3, Wil. 869.Qu., BN akc. 7522)[3][2].
Manuskrypt zalicza się do luksusowych modlitewników prywatnych[1]. Kodeks, spisany na pergaminie, ma wymiary 23×16,5 cm[2][3]. Składa się ze 191 kart[3][2]. Skórzana oprawa została wykonana w XVIII/XIX wieku[1][2].
Na bogate zdobienia składa się:
Zdobienia są charakterystyczne dla iluminatorstwa flamandzkiego z połowy XV wieku[1]. Wśród licznych zgromadzonych w Bibliotece Narodowej manuskryptów godzinek Godzinki wilanowskie wyróżniają się szczególnie wysokim poziomem dekoracji malarskiej[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.