Gleby brunatnoziemne – rząd gleb w systematyce gleb Polski grupujący gleby brunatne oraz gleby do nich pod różnymi względami podobne. Współcześnie łączy się w tym rzędzie gleby, w których pod poziomem próchnicznym powstał rdzawy, brunatny lub czerwonawy poziom o pedogenicznej strukturze powstały przez procesy wietrzenia, transformacji i akumulacji in situ.
Podpowierzchniowy poziom gleb brunatnoziemnych powstaje poprzez wietrzenie fizyczne, chemiczne i biologiczne utworów macierzystych. Kluczowy jest rozkład chemiczny minerałów pierwotnych i powstanie wtórnych minerałów ilastych oraz pedogenicznych tlenków i wodorotlenków (gł. glinu i żelaza). W połączeniu z materią organiczną tworzą one stabilne kompleksy mineralno-organiczne nadające charakterystyczną barwę oraz scalające ziarna nadając glebie pedogeniczną strukturę. Równie ważne są wpływy korzeni roślin, mikroorganizmów glebowych, kluczowych w przeobrażeniach minerałów i związków organicznych, a także przekształcająca strukturę gleby fauna glebowa.
Gleby brunatnoziemne powstają z utworów różnego pochodzenia geologicznego i uziarnienia, zarówno ubogich w kationy zasadowe, jak i zasobnych. Charakteryzują się występowaniem wietrzeniowego poziomu diagnostycznego kambik (utwory o drobniejszym uziarnieniu przeobrażone przez proces brunatnienia), siderik (piaski przeobrażone przez proces rdzawienia) lub z rzadka rubik (wzbogacenie w dostarczone przez wody gruntowe związki żelaza i manganu i ich późniejsze przemiany). W klimacie umiarkowanym wilgotnym część kationów zasadowych może ulec naturalnemu wymyciu w głąb profilu (ługowaniu) zakwaszając górną część profilu. Można spotkać wymywanie frakcji iłu, próchnicy i związków żelaza w głąb, lecz nie na tyle zaawansowane, by powstał diagnostyczny poziom iluwialny. Dalsze ługowanie w warunkach klimatu wilgotnego może z czasem prowadzić do przekształcenia w gleby płowoziemne lub bielicoziemne.
Gleby brunatnoziemne spotyka się w całej Polsce. W górach najczęstsze są gleby brunatne, powstające często z pokryw stokowych i charakteryzujące się nieciągłościami litogenicznymi. Na wyżynach spotyka się rędziny brunatne, na nizinach - gleby rdzawe, zaś w dolinach rzecznych - mady brunatne.
Na przestrzeni lat zmieniały się gleby, które łączono z glebami brunatnymi w jedną grupę.
Rząd gleb brunatnoziemnych w systematyce gleb Polski z 2019 roku dzieli się na 5 typów gleb:
W obowiązującej w latach 2011−2019 systematyce gleb Polski do tego rzędu zalicza się wszystkie typy gleb z dominującym procesem brunatnienia i powstałym w jego efekcie poziomem diagnostycznym cambic (Bw).
W obowiązującej wcześniej systematyce gleb Polski z 1989 r. do tego rzędu zaliczane były:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.