Giovanni Pascoli (ur. 31 grudnia 1855 w San Mauro Pascoli, zm. 6 kwietnia 1912 w Bolonii) – włoski poeta i filolog klasyczny; profesor literatury włoskiej na Uniwersytecie Bolońskim.
Urodził się w San Mauro di Romagna[1] (na jego cześć, w 1932, przemianowano nazwę tej miejscowości na San Mauro Pascoli), w zamożnej, wielodzietnej rodzinie. Lecz wkrótce jego ojciec został zabity; niedługo potem zmarła też matka, w wyniku czego dzieciństwo Giovanni Pascoli i jego rodzeństwa było biedne.
Do 12 roku życia uczył się w szkole z internatem w Urbino[1].
Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie jego nauczycielem i mentorem był Giosuè Carducci[1].
W latach 1897-1903 uczył łaciny na Uniwersytecie w Mesynie, a następnie na Uniwersytecie w Pizie. Gdy Carducci przeszedł na emeryturę, Pascoli zastąpił go jako profesor literatury włoskiej na Uniwersytecie w Bolonii[1].
W 1912 roku, chory na marskość wątroby[1] (wynikłą z nadużywania alkoholu), zmarł w Bolonii na raka wątroby w wieku lat 56[1]. Pomimo tego, że był ateistą[2], został pochowany w kaplicy przylegającej do jego domu w Castelvecchio[1], gdzie spoczywa także jego ukochana siostra, Maria.
Pisał zarówno w języku włoskim, jak i po łacinie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
